Α. Παναγιώτου: Μια στραβοτιμονιά στη λαϊκή σκότωσε έναν σπουδαίο Πατρινό

Την τελευταία του πνοή άφησε χθες ο επί σειρά ετών πρωτοψάλτης του νέου Ιερού Ναού Αγία Ανδρέα, Αθανάσιος Παπαναγιώτου. Ο 86χρονος και άλλο ένα άτομο είχαν πέσει θύματα τροχαίου επιστρέφοντας από τη λαϊκή αγορά νωρίτερα το πρωί, στη συμβολή των οδών Σαρανταπόρου και Μπιζανίου. Τα δύο θύματα παρασύρθηκαν από αυτοκίνητο και χρειάστηκε η επέμβαση της πυροσβεστικής για να τα απεγκλωβίσει. Διακομίστηκαν με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο νοσοκομείο, έχοντας τις αισθήσεις τους. Αλλά στις μεγάλες ηλικίες αυτές οι δοκιμασίες είναι βαριές. Με το πέρασμα της ώρας η κατάσταση της υγείας του Αθ. Παπαναγιώτου επιδεινώθηκε και τελικά υπέκυψε. Η είδηση του θανάτου του σκόρπισε θλίψη στην ενορία του Αγίου Ανδρέα, αλλά και στην κοινότητα των ιεροψαλτών, καθώς υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα στελέχη του. Ο Αθ. Παπαναγιώτου ήταν μουσικοδιδάσκαλος και χοράρχης. Γεννήθηκε στην Κουνινά Αιγίου το 1932. Hταν γόνος ψαλτικής οικογένειας. Στη βυζαντινή μουσική τον μύησε ο πρωτοψάλτης θείος του, Ανδρέας Παπαναγιώτου και στη συνέχεια θήτευσε στο μουσικοδιδάσκαλο Ανδρέα Λέτσο, στο Αίγιο. Για δύο χρόνια έζησε στη Θεσσαλονίκη και παρακολούθησε τα μαθήματα δίπλα στον σπουδαίο Αθανάσιο Καραμάνη (υπήρξε ένας από τους καλύτερους μαθητές του). Έκανε το ξεκίνημά του στην ψαλτική από τον Ι.Ν. Υπαπαντής του Σωτήρος, Κουλούρας Αιγίου, και συνέχισε διαδοχικά στον Ι. Ν. Οσίου Λουκά Πατρών, στον Ι.Ν. Αγ. Δημητρίου, και στον Ι.Ν. Αγ. Διονυσίου. Το 1964 ανέλαβε πρωτοψάλτης πρώτα στον παλαιό και αργότερα στο νέο Ιερό Ναό του Πολιούχου. Διετέλεσε επί σειρά ετών πρόεδρος και χοράρχης του Βυζαντινού χορού του Συλλόγου Ιεροψαλτών Πατρών. Επίσης, ήταν ιδρυτικό μέλος του «Πατραϊκού Ομίλου Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής», υπήρξε επί 3ετία χοράρχης του Βυζαντινού χορού του. «Ηταν ήσυχος, σοβαρός, ήπιων τόνων και καλός οικογενειάρχης. Ενας άνθρωπος που δεν κόμπαζε…» δήλωσε στην «Π» ο πρωτοψάλτης Αριστείδης Μπουχάγιερ, ο οποίος διαδέχθηκε τον Αθ. Παπαναγιώτου το 2012 στο δεξιό αναλόγιο του Αγίου Ανδρέα. Μετρημένος στις κουβέντες του, από το 2012 και μετά συνήθιζε να ψέλνει τη Μεγάλη Εβδομάδα, προκαλώντας συγκίνηση στον κόσμο και αποδεικνύοντας την ικανότητά του στην ψαλτική τέχνη παρά το πέρασμα των χρόνων. «Ηταν κοντά στη χορωδία μας από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της και παρακολουθούσε ανελλιπώς τις εκδηλώσεις της» δήλωσε στην «Π» ο Γιώργος Βέργος, διοικητικός υπεύθυνος του Βυζαντινού χορού «Θεόδωρος Φωκαεύς». Ο ίδιος συνδεόταν φιλικά με τον εκλιπόντα από μικρή ηλικία και έτρεφε θαυμασμό για την ποιότητά του ως άνθρωπο.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ vasilak@pelop.gr


Πηγή

  • Δημοσιεύτηκε:

    2 Νοεμβρίου 2018

  • Κατηγορίες:

    Αχαΐα