Κηδεύεται σήμερα, στις 3 το μεσημέρι, από το ναό της Υπαπαντής Καμαρών, ο εκπαιδευτικός, φιλόσοφος, και τ. δήμαρχος Ερινεού Ανδρέας Βαρνακιώτης, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών, μετά από λοίμωξη στον εγκέφαλο. Η σορός του θα βρίσκεται στην εκκλησία, για λαϊκό προσκήνυμα, από τις 1.30μ.μ. Συγκηνητικό ήταν και το μήνυμα του γιου του 'Αγγελου-Ανδρέα, που αναφέρει ότι ο εκλιπών πατέρας του τον δίδαξε πάρα πολλά. Μεταξύ άλλων, έγραψε γι'αυτόν: « Ήσουν αδερφός, φίλος, συνοδοιπόρος, η ψυχή μου όλη, η ανάσα και τα ονειρά μας. Τίμησες την έννοια πατέρας και είμαι περήφανος. Με χαροποιεί ότι η αγγελική ψυχή σου έφυγε ανήμερα των Εισοδίων της Θεοτόκου,που θα σ' έχει δίπλα της». Τη μέρα που απεβίωσε ο διακεριμένος σύγχρονος φιλόσοφος, ήταν μάλιστα η Παγκόσμια Ημέρα της Φιλοσοφίας, με την οικογένειά να αναφέρει χαρακτηριστικά, ότι «η επιστήμη τον τιμά και ίσως να τον ήθελαν κοντά τους οι φίλοι του φιλόσοφοι». Χθες το μεσημέρι, συνήλθε εκτάκτως το δημοτικό συμβούλιο Αιγιάλειας και εξέδωσε ψήφισμα το οποίο θα αναγνωθεί στην κηδεία του και θα επιδοθεί στην οικογένειά του απο τον πρόεδρο Δ. Μπούνια. Σε γραπτή του δήλωση ο δήμαρχος Αιγιάλειας Θ.Παναγόπουλος αναφέρεται στον άνθρωπο που θα τον θυμούνται για την πολύπλευρη δράση, το έργο και τους αγώνες του. «Υπήρξε σημαντικός πολιτικός άνδρας και σπουδαίος επιστήμονας, που άφησε παρακαταθήκες. Η συνέπεια στα πιστεύω του και η γενναιότητά του, αποτελούν ξεχωριστό παράδειγμα» σημειώνει. Ο βουλευτής Ν. Νικολόπουλος, τον αποχαιρέτισε, λέγοντας πως «δεν ήταν απλά άνθρωπος της εκπαίδευσης, αλλά διανοούμενος, που επεδίωκε να συνδυάζει γνώσεις και όραμα με την πολιτική και κοινωνική δράση και θα τον θυμάται ως δάσκαλο και φίλο των υψηλών και αθάνατων αξιών που πέτυχε να αφήσει ισχυρό ίχνος στις ζωές τόσο πολλών ανθρώπων, μαθητών ή και κατοίκων της περιοχής του». Επιπλέον, το διοικητικό συμβούλιο της Τοπικής ΝΔ Αιγιάλειας εξέφρασε βαθιά θλίψη, με αναφορά στην αφοσίωση, τη συνέπεια και το ήθος του, που υπηρέτησε το κόμμα με μαχητικότητα και ευσυνειδησία.
>Για πάνω από 50 ημέρες, έδινε την καθοριστική του μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, με τους ανθρώπους του να προσεύχονται γι' αυτόν, έξω από την Εντατική του «Αγίου Ανδρέας». Χθες, στις 9 το πρωί, η μάχη με τη διαγνωσμένη λοίμωξη στον εγκέφαλο δεν κερδήθηκε και ο Ανδρέας Βαρνακιώτης έφυγε, σε ηλικία 77 ετών.
Τα προβλήματα είχαν αρχίσει από τα τέλη τουΣεπεμβρίου, οπότε και χρειάστηκε να εισαχθεί στο νοσοκομείο Αιγίου, με την κατάστασή του να κρίνεται σοβαρή και να μεταφέρεται στο ΠΓΝΠ και μετά στη νοσηλευτική μονάδα όπου και απεβίωσε.
Γεννημένος στην Περιστέρα Νωνάκριδας (Ακράτας) το 1941, γόνος φτωχής οικογένειας, ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στις Καμάρες, μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '60 οπότε άνοιξε τα φτερά του, σπουδάζοντας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αρχαιολογία – Φιλολογία- Ιστορία- Θεολογία και Νομική (με αρκετές κρατικές υποτροφίες ως αριστούχος). Επίσης Φιλοσοφία και Τέχνη στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ. Ήταν φανερό στους καθηγητές του, ότι θα διέπρεπε, αν και ο ίδιος επέλεξε παράλληλα να καταστεί ένας φιλόσοφος και συγγραφέας. Έτσι, βραβεύτηκε σε Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό, με θέμα «Ο Ευρωπαϊκός Φιλελληνισμός κατά την Επανάσταση του 1821». Στην επαγγελματική του σταδιοδρομία , ο Ανδρέας Βαρνακιώτης, έγινε πανελληνίως ένας από τους πιο γνωστούς ιδιοκτήτες Φροντιστηρίων στην Αττική, με μαθητές μετέπειτα μεγάλα ονόματα της πολιτικής, της επιστήμης, ανθρώπους των γραμμάτων, της δημοσιογραφίας κ.ά., μέχρι που επέστρεψε στον τόπο του, μεταφέροντας το Φροντιστήριο "Παλλάδιο" σε Πάτρα και Αίγιο, παράλληλα με άλλες πολιτικές, δημοτικές και αθλητικές δραστηριότητες.
Πιστοί, κοντά του η σύζυγός του Πετρούλα Νομικού και ο γιος τους Άγγελος-Ανδρέας Βαρνακιώτης που ακολούθησε δίπλα του τα βήματα του λατρεμένου του πατέρα. Όταν, συντοπίτες του τον ρωτούσαν γιατί άφησε την πρωτεύουσα για να «χαραμιστεί στην επαρχία» , ο ίδιος συνήθιζε να λέει πως «δεν επέτρεπε στον εαυτό του και στην οικογένειά του να μείνουν άλλο μακρυά από τον τόπο που κοιμήθηκε για πάντα η μάνα του, ο άνθρωπος που τον μεγάλωσε με χίλιες στερήσεις», κάτι που τήρησε κι όταν δραστηριοποιείτο στη Αθήνα, με συχνές επισκέψεις στον Ερινεό.
>Η ενασχόλησή του με τα κοινά, επίσημα άρχισε το 2002, θέτοντας υποψηφιότητα για Δήμαρχος Ερινεού, για να καταφέρει να αναδειχθεί πρώτος πολίτης του τόπου του στις επόμενες εκλογές του 2006. Στην 4ετή θητεία του (2007-2010) πρασπάθησε – μετά πολλών δυσκολιών – να αξιοποιήσει επενδυτικά κομμάτια γης, πιστεύοντας στη μετατροπή της Ακονιάς και της Μπούκας Καμαρών σε τουριστικό θέρετρο, ενώ ταύτισε το όνομά του με τους πολιτικούς, δικαστικούς και σε επίπεδο Ε.Ε αγώνες κατά της κατασκευής του ΧΥΤΑ Παπανικολού. Το 2012 κατήλθε ως υποψήφιος βουλευτής Αχαΐας με τη Ν.Δ, ενώ η σύζυγός του είχε εκλεγεί νωρίτερα πρόεδρος της Τοπικής Ν.Δ.
>Είχε πλούσιο συγγραφικό έργο, με πάνω από 30 σχολικά, επιστημονικά, λογοτεχνικά βιβλία αλλά και φιλοσοφικού ενδιαφέροντος, τα οποία – προ μερικών ετών – τον οδήγησαν στο να ανακηρυχθεί σύγχρονος Έλληνας Φιλόσοφος από την Ακαδημία Αθηνών και Διδάκτορας Φιλοσοφίας της Ιστορίας από το Βρετανικό Πανεπιστήμιο Middlesex του Λονδίνου.
>Ως εκπαιδευτικός θεωρητικής κατεύθυνσης, κατάφερε να καταγράψει πολλές επιτυχίες μαθητών, με εισαγωγή σε Πανεπιστήμια, πολλές πρωτιές και υψηλές βαθμολογίες σε πανελλαδικό επίπεδο. Εκείνο όμως που τον έκανε διαχρονικά ξεχωριστό ήταν ότι για 45 συναπτά έτη, "έπιανε" το θέμα της έκθεσης των Παναλλαδικών εξετάσεων. >Ανήσυχο πνεύμα στο χώρο της εκπαίδευσης, έχει μείνει ως παρακαταθήκη η επιστολή του στον υπουργό Παιδείας (το 2015), στον οποίο μετέφερε την ανησυχία του πως «η εκπαίδευση καταρρέει»…
Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ