Πρόκειται για γνωστό επιχειρηματία του τζόγου ο οποίος, σύμφωνα με τους εργαζόμενούς του, διάγει βίο πολυτελή, τηρώντας απαρέγκλιτα όλους τους «κανόνες» του μάγκα, του ντερμπεντέρη, του καραμπουζουκλή Ελληνάρα επιχειρηματία.

Κανόνας 1ος: Έχεις αναγάγει το «δεν πληρώνω» σε επιστήμη, πολύ πριν… το ανακαλύψουν οι πρώην ακόλουθοι και νυν υπόδικοι οπαδοί του Κυβερνήτη Αλ6!

Κανόνας 2^ος : Δεν πα να λένε οι άλλοι… και στα μπουζούκια θα πας και τα άνθη σου θα πετάξεις και τον «πόνο» σου θα πνίξεις με άσματα φίλων και κολλητών στις μεγάλες πίστες.

Κανόνας 3^ος : Όσο πιο πολλά χρωστάς τόσο πιο πολύ σε σέβονται. Τη σήμερον ημέρα αν θες να έχεις «πρόσωπο στην κενωνία» πρέπει να χρωστάς πολλά και παντού. Όλοι σε προσέχουν, όλοι σε «σέβονται» και όλοι σε προσέχουν… μην σκοντάψεις και πέσεις και… τους μείνουν τα χρέη αμανάτι.

Κανόνας 4^ος: Το προσωπικό για να είναι «ικανοποιημένο»… θα πρέπει να δουλεύει τσάμπα. Μερικές φορές δεν φτάνει μόνο αυτό! Αν ο εργάτης δεν παίρνει δανεικά για να αγοράσει τα «τσιγγάρα» και να  βάλει «μπετζίνα» στο όχημα που θα τον φέρει στη δουλειά… δεν αξίζει να σε λένε «επιχειρηματία»…

Κανόνας 5^ος: Όταν αρχίζουν τα ζόρια και αρχίζουν τα «κωλόπαιδα» να σε πιέζουν για τα μισθά, τους λες την τελευταία πρώτη και τα στέλνεις στο διάολο. Αν τύχει και τολμήσει κανένας από αυτούς και σε πάρει τηλέφωνο και στο παίξει ζόρικος, του πετάς και ένα «να πα να γαμηθείτε το κλείνω μόνος μου» και κλείνεις το τηλέφωνο.

Κανόνας 6^ος: Αν τα πράγματα ζορίσουν πολύ και αρχίσουν να σκάνε μηνύσεις, αγωγές, κλητήρες, κατασχέσεις, κ.λ.π, αρχίζεις τα παρακάλια. Τα πολλά παρακάλια. Τα πάραααα πολλάααα παρακάλια. Αραδιάζεις ψέματα, παίρνεις όρκους στη ζωή… των άλλων… δίνεις υποσχέσεις, προτείνεις συμφωνίες, δόσεις, πολλές δόσεις μέχρι που… το σλόγκαν «τσιμπού@ια με δόσεις ο Θεοδόσης», να χάνει το «νόημά» του…!

Κανόνας 7^ος: Στον περίγυρό σου και στους άλλους πρέπει να το παίζεις «Βασιλάκης Καΐλας» ή έστω… «Ξανθόπουλος». Το αφήγημα της ζωής σου πρέπει να έχει κλάμα, πολύ κλάμα. Να ξεκινάς τις διηγήσεις από την αμμοβολή που έκανες στο Πέραμα και να φτάνεις μέχρι τα… «αχάριστα κωλόπαιδα» που δεν εκτίμησαν όσα έκανες γι’ αυτά και έχουν απαίτηση (άκουσον άκουσον) να τους πληρώσεις τα μισθά που τους οφείλεις…

Κανόνας 8^ος: Κάνεις πολλά ταξίδια στο εξωτερικό.  Από τα χειμερινά μπουζούκια του «κουμπάρου» στο Κουρσεβέλ και τις χιονισμένες Άλπεις μέχρι τη Βαρκελώνη για τουρνουά πόκερ με χιλιάδες ευρώ κόστος συμμετοχής. Κι αν σε κατηγορήσουν τα «κωλόπαιδα» για τις σπατάλες και την προκλητική ζωή που κάνεις, εσύ απλά τους λες ότι «για εσάς δουλεύω»… «ψάχνω επεν(γ)δυτές»…

Κανόνας 9ος: Οι άλλοι σου χρωστάνε την ύπαρξή τους. Εσένα του Κωστή που δουλεύεις «πυρετωδώς» όλη μέρα και νύχτα… στο OPUS… να έχουν δουλειά (αν έχουν ψωμί δεν έχει σημασία) εκατοντάδες προλετάριοι του τζόγου της μπανανίας που λέγεται Ελλάδα. Αν δεν ήσουν εσύ, τι θα γινόταν στη γη…

Κανόνας 10^ος: Ο σημαντικότερος ίσως κανόνας. Ο κόσμος να χαλάσει εσύ θα πληρωθείς τα «χίλια» μισθά σου. Εσύ έχεις ανάγκες που τα «κωλόπαιδα» που σου διαμαρτύρονται δεν έχουν. Εσύ είσαι αυτός που υποθήκευσε και έχασε την περιουσία… που απέκτησε με δάνεια που δεν πλήρωσε… που τον «κυνηγούν» οι τράπεζες να τους δώσει πίσω τα (άνευ διασφαλίσεων) δάνειά τους, που το άτιμο Δημόσιο και το ΙΚΑ σε… ανέχονται να τους φεσώνεις. Εσύ είσαι αυτός που αγχώνεται περισσότερο απ’ όλους τους άλλους και έχεις κάθε «δικαίωμα» να πληρώνεσαι στην ώρα σου τα μισθά σου. Το «άγχος» το δικό σου δεν αποζημιώνεται ούτε με όλα τα… τιμολόγια της Ζάμπιας…

Υ.Γ. Το Far–West.gr έλαβε και δημοσιεύει το παραπάνω κείμενο από εργαζόμενη του Casino Rio, με το οποίο επιχειρείται η διακωμώδηση της κατάστασης που επικρατεί το τελευταίο διάστημα στο κλειστό πλέον καζίνο.