Πραγματοποιήθηκε χθες το βράδυ στο θέατρο Μπάρυ, η εκδήλωση που διοργάνωσε η Δημοτική Αρχή, αφιερωμένη στα γεγονότα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το 1973. Την εκδήλωση χαιρέτησε η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Πατρέων, Κατερίνα Γεροπαναγιώτη και ακολούθησε αφιέρωμα για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου από το Χορευτικό Τμήμα και τη Λαϊκή Ορχήστρα του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου.
Στην ομιλία της η Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, ανέφερε τα εξής: «Φέτος συμπληρώνονται 45 χρόνια μετά τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου. Η αντιδικτατορική πάλη του λαού, της νεολαίας μας κατά της χούντας των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου του 1967, μπορούν να αποτελέσουν πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων. Ιδιαίτερα αυτό αφορά τις νέες και τους νέους που πρέπει να βρουν την ιστορική αλήθεια, βγάζοντας τους παραμορφωτικούς φακούς όλων όσων έχουν συμφέρον να διαστρεβλώσουν την ουσία και τα συνθήματα του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου . Ο Δήμος Πατρέων, διοργανώνει εκδήλωση για τις μέρες του Πολυτεχνείου για 4η συνεχή χρονιά, σε συνεργασία με το Χορευτικό Τμήμα του Πολιτιστικού Οργανισμού, και τους ευχαριστούμε για αυτή τους την προσφορά. Αντίστοιχες πρωτοβουλίες και εκδηλώσεις έχουμε καθιερώσει και για άλλα σημαντικά ιστορικά γεγονότα, όπως η απελευθέρωση της Πάτρας το '44. Παίρνουμε το μερίδιο που μας αναλογεί, για να φωτιστεί η ιστορική αυτή αλήθεια. Οι νέοι και οι νέες να μάθουν, να εμπνευστούν από τους αγώνες του λαού μας. Ολοκληρώθηκε πριν από λίγη ώρα η μεγάλη πορεία Φοιτητικών και Σπουδαστικών Συλλόγων, εργατικών σωματείων, του Εργατικού Κέντρου Πάτρας, της Επιτροπής Ειρήνης και άλλων φορέων της πόλης μας, στην οποία συμμετείχαμε. Ο πατραϊκός λαός, η νεολαία, τίμησαν για μια ακόμη χρονιά με τη μαζική, αγωνιστική συμμετοχή τους τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου και τους νεκρούς της πάλης αυτής. Με την κήρυξη της στρατιωτικής δικτατορίας το '67 τα σχολικά συγκροτήματα της Αγίας Σοφίας και της Δροσιάς μετατράπηκαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης για όσους μετά πήραν το δρόμο της εξορίας τα στρατόπεδα της Γυάρου που επαναλειτούργησαν, και αυτά που ιδρύθηκαν στο Παρθένι και το Λακκί της Λέρου. Αποτίουμε φόρο τιμής σε όλους όσους αγωνίστηκαν κατά της στρατιωτικής δικτατορίας, δοκιμάστηκαν στη φρίκη των βασανιστηρίων, της εξορίας, των φυλακίσεων, των διώξεων και των στρατοδικείων. Ο αριθμός των θυμάτων της εξέγερσης του Πολυτεχνείου σε νεκρούς, τραυματίες και κακοποιηθέντες δεν έχει μέχρι σήμερα απόλυτα εξακριβωθεί. Τιμούμε σήμερα την μνήμη και την προσφορά τους. Θυμόμαστε αυτούς που έπεσαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ειδικά από την περιοχή μας: Γεώργιος Σαμούρης του Ανδρέα, φοιτητής Παντείου από την Πάτρα Ιωάννης Μικρώνης του Αγγέλου, φοιτητής στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, από τον Άνω Αλισσό Αχαΐας. Βασίλειος Φάμελλος του Παναγιώτη, ιδιωτικός υπάλληλος από τον Πύργο Ηλείας Δημήτριος Κυριακόπουλος του Αντωνίου, οικοδόμος από τα Καλάβρυτα Σπύρος Μαρίνος του Διονυσίου ιδιωτικός υπάλληλος από την Εξωχώρα Ζακύνθου. Δεν ξεχνάμε τα συνθήματα «Έξω οι ΗΠΑ – Έξω το ΝΑΤΟ», που ήταν γραμμένα στις κολόνες της αιματοβαμμένης πύλης του Πολυτεχνείου. Συνθήματα απόλυτα επίκαιρασήμερα, που οξύνονται επικίνδυνα οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις στην περιοχή μας, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να αναλαμβάνει ρόλο σημαιοφόρου των συμφερόντων των ΗΠΑ, σπέρνοντας στη χώρα νέες αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, εμπλέκοντας το λαό μας στα επικίνδυνα παιχνίδια που παίζονται στην περιοχή. Σήμερα, που πλοία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού ετοιμάζονται να συμμετέχουν σε ΝΑΤΟϊκές ασκήσειςστην Ανατολική Μεσόγειο,με τη φρεγάτα ΝΑΒΑΡΙΝΟ, να συμμετέχει στη δολοφονική επιχείρηση «SeaGuardian», ενώνουμε τη φωνή μας με το αντιϊμπεριαλιστικό και λαϊκό κίνημα. Κανένα πλοίο δεν πρέπει να σηκώσει άγκυρα για αποστολές εκτός συνόρων. Να κλείσουν τώρα όλες οι βάσεις του θανάτου που χρησιμοποιούνται προς όφελος των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, «Ούτε γη, ούτε νερό στους φονιάδες των λαών». Το Δημοτικό Συμβούλιο έχει συχνά συζητήσει γι' αυτά τα σοβαρά ζητήματα και έχει λάβει αντίστοιχες αποφάσεις με τις οποίες πορευόμαστε. Διεκδικούμε: Καμιά αλλαγή των συνόρων και των συνθηκών που τα καθορίζουν. Να κλείσουν όλες οι βάσεις και τα στρατηγεία που βρίσκονται στη χώρα μας. Κανένας "εκσυγχρονισμός" και εγκατάσταση πυρηνικών της βάσης του Αράξου στην περιοχή μας, καμία αντίστοιχη ''αξιοποίηση'' του αεροδρομίου της Ανδραβίδας Την επιστροφή όλων των Ελλήνων στρατιωτών από τις Νατοϊκές αποστολές. Αυτές οι αποφάσεις είναι κατά πλειοψηφία, αφού οι παρατάξεις της ΝΔ του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, είναι συνεπείς στη στήριξη των αντιλαϊκών πολιτικών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Αυτό βεβαίως δεν τους εμποδίζει να το παίζουν «ανένταχτοι», «ακομάτιστοι», «αυτοδιοικητικοί», «ενωτικοί», «φιλειρηνιστές» και ότι άλλο επιτάσσουν οι ανάγκες των συμφερόντων που υπηρετούν.
Φίλες και φίλοι, Αστικές δυνάμεις και κόμματα που υπηρετούν τη μακροημέρευση του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος, αποθεώνουν την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Προσπερνάνε με μεγάλη ευκολία και με σκοπιμότητα ότι η δικτατορία, καθ' όλη την επταετία '67-'74, υπηρέτησε «διά πυρός και σιδήρου» τα συμφέροντα της αστικής τάξης σε βάρος του λαού. Υλοποίησε τους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, με αποκορύφωμα το πραξικόπημα στην Κύπρο, που οδήγησε στην τουρκική εισβολή και κατοχή. Η χούντα χτύπησε με μανία, με το ρόπαλο και με το χαφιέ, τα εργατικά, λαϊκά, δημοκρατικά δικαιώματα του λαού και της νεολαίας. Υπήρξε ένα διεφθαρμένο καθεστώς, που βασάνισε, εξόρισε, δολοφόνησε τους κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές, ως «σιδερένια φτέρνα» του κεφαλαίου. Η χούντα ήταν μια ανοιχτή δικτατορία των κεφαλαιοκρατών, που συνέχισαν να έχουν την πραγματική εξουσία, την οικονομική κυριαρχία. Όπως και ότι συνεχίζουν να την έχουν μέχρι σήμερα, ανεξάρτητα τις μορφές διακυβέρνησης, ανεξάρτητα και από τη σύνθεση και τον προσανατολισμό των κυβερνήσεων και στις συνθήκες του αστικού κοινοβουλευτισμού. Η χούντα στήριξε πολύμορφα την πλουτοκρατία, ενίσχυσε την κερδοφορία του κεφαλαίου ενώ εντάθηκε η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, τσακίστηκε το εργατικό κίνημα με τον βούρδουλα της καταστολής. Απ' τα πρώτα μέτρα της δικτατορίας ήταν η διάλυση των εργατικών οργανώσεων, των συνδικάτων.
Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία, Εξω οι ΗΠΑ, Έξω το ΝΑΤΟ. Τα συνθήματα και οι διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος δεν βρήκαν τη δικαίωσή τους με τη μετάβαση απ' τη στρατιωτική δικτατορία στην αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, τον Ιούλη του 1974. Η περίοδος της μεταπολίτευσης, της λεγόμενης «καλύτερης δημοκρατίας στην Ελλάδα», δεν έδωσε ουσιαστική και οριστική λύση στα εργατικά – λαϊκά προβλήματα, παρά τις κατακτήσεις των εργαζομένων τις προηγούμενες δεκαετίες. Σήμερα, το 2018, υπάρχουν λαϊκές οικογένειες στην πόλη μας που δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα γιατί δεν έχουν και δεν μπορούν να πληρώσουν και κάποια παιδιά είναι αναγκασμένα να διαβάζουν με το κερί σαν τους παππούδες τους.
Την ίδια στιγμή δίνοται κάθε χρόνο πάνω από 4 δισεκατομμύρια ευρώ για ΝΑΤΟϊκές δαπάνες. Μπροστά στην αναθεώρηση του Συντάγματος ισχυρίζεται ότι θα «ανακτήσουμε την κυριαρχία μας με τις προτεινόμενες διατάξεις». Αλήθεια, αυτό σημαίνει πως θα υπερισχύει το κοινοτικό δίκαιο έναντι του εθνικού; Αυτό θα το αναθεωρήσει, έτσι ώστε να υπερισχύει το Σύνταγμα; Η δυνατότητα να δίνεις απεριόριστα ξένες βάσεις και να γίνεται η Ελλάδα «ξέφραγο αμπέλι» θα το αλλάξει στο Σύνταγμα; Το να έχεις μόνιμη εποπτεία, Ευρωπαϊκά Εξάμηνα και όλα τα υπόλοιπα που υποτίθεται αφορούσαν την τρόικα, την περίοδο της κρίσης, τώρα που πάμε στην ανάκαμψη και «δεν μας πολυχρειάζονται», θα το αλλάξει; Το δικαίωμα στην απεργία των εργαζομένων, τα εργασιακά – συνδικαλιστικά δικαιώματα θα τα κατοχυρώσει; Αυτά είναι σοβαρά ζητήματα που αντιδραστικοποιούν το πολιτικό σύστημα.
Κι ενώ η κυβέρνηση έχει αναλάβει σημαιοφόρος του ΝΑΤΟ στην περιοχή μας, μια σειρά ¨αυτοδιοικητικοί παράγοντες¨ δίκαια διεκδικούν το ρόλο του παραστάτη. Ο Αμερικανός πρέσβης Τζέφρι Πάϊατ περιοδεύει ανα την χώρα, προωθώντας τη «στρατηγική επένδυση των ΗΠΑ στην Ελλάδα» με σχεδιασμούς για την παραχώρηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους και την επέκταση και αναβάθμιση του πλέγματος βάσεων και στρατηγείων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη χώρα μας, Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες τον υποδέχονται στο όνομα της προσέλκυσης επενδύσεων και της «ανάπτυξης». Από το χορό δεν λείπει και η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας που μέσω του Αντιπεριφερειάρχη κ. Αλεξόπουλου κάνει συναντήσεις με τον αμερικανό πρέσβη για να του εκθέσει τις «δυνατότητες και τις αναπτυξιακές προοπτικές της Δυτικής Ελλάδας στον πρωτογενή τομέα» και «τις δυνατότητες αξιοποίησης τεχνογνωσίας που προκύπτουν λόγω του Πανεπιστημίου της Πάτρας». Οι βουλευτές Αχαΐα του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ,ο Περιφερειάρχης κ. Κατσιφάρας, που κατά τα άλλα είναι λαλίστατοι δεν βρήκαν λέξη να πουν για να καταγγείλουν το πρόσφατο ΝΑΤΟϊκό συνέδριο που διοργανώθηκε στην Πάτρα με σκοπό να εμπεδωθεί στο λαό μας η «ασφάλεια» που μας παρέχει η λυκοσυμμαχία του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Βεβαίως οι γνωστοί κονδυλοφόροι του συστήματος πολύ μελάνι έχυσαν για το Δήμαρχο Πατρέων και την «απαράδεκτη» στάση του να καταγγείλει το συνέδριο και να συμμετέχει η Δημοτική Αρχή στην κινητοποίηση της Επιτροπής Ειρήνης. Πιστεύουμε πως τα στελέχη της Τοπικής Διοίκησης που σουλατσάρουν στα σαλόνια της αμερικάνικης πρεσβείας και του ΝΑΤΟ καμιά σχέση δεν μπορεί να έχουν με τις αγωνίες και τους καημούς του λαού μας . Φίλες και Φίλοι,
Ως Δήμος συνεχίζουμε να μην διευκολύνουμε με οποιονδήποτε τρόπο την δράση των σημερινών υποστηρικτών της χούντας, που είναι το εγκληματικό ναζιστικό μόρφωμα της Χρυσής Αυγής. Οι φασίστες της Χρυσής Αυγής έχουν πολλές φορές εκφράσει το θαυμασμό τους για τους δικτάτορες Παττακό και Παπαδόπουλο, αρνούνται την ύπαρξη νεκρών στο Πολυτεχνείο, θεωρούν ήρωα το φονιά Ντερτιλή και άλλα πολλά.
Ο λαός μας αντιπαλεύει το φασισμό δεκαετίες τώρα. Και από αυτόν τον αγώνα έχουν βγει κάποια συμπεράσματα. Δε γίνεται να αντιπαλέψεις την ακροδεξιά και το φασισμό οταν υλοποιείς αντιλαϊκές πολιτικές που γονατίζουν το λαό. Με επίσημη πολιτική τα hot-spot για το προσφυγικό. Με την πολιτική που χτυπάει το δικαίωμα στην απεργία. Που τρέφει το φασισμό και του δίνει έδαφος να αναπτυχθεί. Με τις Νατοϊκές βάσεις, χωρίς κατοχύρωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Το πραγματικό ζήτημα για το λαό μας είναι η συγκέντρωση δυνάμεων στην πάλη ενάντια στα μονοπώλια, στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Έτσι μόνο η πάλη του λαού μας, που αναπτύσσεται στο έδαφος των οξυμένων προβλημάτων, θα γίνεται πιο αποτελεσματική, θα μπορεί ν' αποκρούει αντιλαϊκά μέτρα, ν' αποσπά κάποιες κατακτήσεις. Είναι ο λαϊκός παράγοντας, η δύναμη που πρέπει να παρέμβει αποφασιστικά για να ανατρέψει το σύνολο των αντιλαϊκών πολιτικών που μετατρέπει σε συντρίμμια τα λαϊκά δικαιώματα , τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας του σε εμπόρευμα , τον μόχθο και τη ζωή τους σε λάφυρο της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων. Αυτή η Δημοτική Αρχή πιστεύει σε αυτό τον αγώνα, που έχει φέρει αποτελέσματα και στην πόλη μας (υπογειοποίηση του τρένου, θαλάσιο μέτωπο, Νότιο Πάρκό, Κόκκινος Μύλος….). Θα συνεχίσουμε να αγωνίζόμαστε μαζί με το λαό για τα δίκια του, γιατί για εμάς μπροστά είναι οι ανάγκες του λαού. Και επιτρέψτε μου να κλείσω με ένα ποίημα του Κωστή Παλαμά, στο έργο του οποίου, με σχετική απόφαση του Δημοτικού μας Συμβουλίου είναι αφιερωμένο το 2019 , ξεκινώντας με τη θεατρική παράσταση «Τρισεύγενη» . Εμείς οι εργάτες είμαστε που με τον ιδρώτα μας ποτίζουμε τη γη για να γεννά καρπούς, λουλούδια, τ' αγαθά του κόσμου ολόγυρά μας φτωχή αλουλούδιαστη, άκαρπη μονάχα η αργατιά. Εμείς οι εργάτες είμαστε που με τον ιδρώτα μας ζυμώνουμε του κόσμου το ψωμί. πιο δυνατά κι απ' τα σπαθιά τα χέρια τα δικά μας, και με όλο τ' αλυσόδεμα, σκάφτουν, και η γη πλουτεί. Στου κόσμου τους θησαυριστές το βιος σου, εργάτη, νόμοι στο τρώνε αδικητές χωρίς ντροπή. Αγκαλιαστήτε αδέλφια ορθοί! Με μια καρδιά, μια γνώμη. Δικαιοσύνη, βρόντηξε και λάμψε, Προκοπή!».