Κοινωνία 28 Δεκεμβρίου 1955: Προβάλλεται στους κινηματογράφους η ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα «Κάλπικη Λίρα».
Σαν σήμερα, στις 28 Δεκεμβρίου του 1955 προβάλλεται στους κινηματογράφους η ταινία του Γιώργου Τζαβέλλα «Κάλπικη Λίρα», από τις κορυφαίες στιγμές του ελληνικού σινεμά.
Πρωταγωνιστούν οι Βασίλης Λογοθετίδης, Ίλια Λιβυκού, Ορέστης Μακρής, Μίμης Φωτόπουλος, Σπεράντζα Βρανά, Δημήτρης Χορν και Έλλη Λαμπέτη.Πρόκειται για την πρώτη ελληνική ταινία με διεθνή επιτυχία, και η οποία θεωρείται μία από τις καλύτερες ελληνικές ταινίες όλων των εποχών. Ποιος δεν έχει κλάψει με το Σ’ αγαπώ της Έλλης Λαμπέτη, με την τελευταία στιγμή του αποχωρισμού με τον Δημήτρη Χορν, ποιος δεν έχει συγκινηθεί από την ιστορία του ζητιάνου και της πόρνης, αλλά και από τον θάνατο του φτωχού Αναστάση.
Μια κάλπικη λίρα περνά από χέρι σε χέρι και αφηγείται την ιστορία της, στα τέσσερα αυτόνομα επεισόδια που συνθέτουν την ταινία. Τη λίρα έχει κατασκευάσει ένας έντιμος χρυσοχόος, ο Ανάργυρος (Βασίλης Λογοθετίδης), παρασυρμένος από τη γοητεία της κυρίας Φιφής (Ίλυα Λιβυκού), και έχοντας ξοδέψει για να τη φτιάξει εκατό χρυσές λίρες. Κανείς όμως δεν αγοράζει το νόμισμα το οποίο φαίνεται ολοκάθαρα πως είναι κίβδηλο. Το νόμισμα περνά στα χέρια ενός ζητιάνου (Μίμης Φωτόπουλος) που παριστάνει τον τυφλό και καβγαδίζει συνεχώς με μια πόρνη (Σπεράντζα Βρανά, η οποία έχει στέκι στο σημείο του ζητιάνου. Έρχεται στην ιδιοκτησία μιας φτωχής ορφανής, της Φανίτσας, η οποία κινδυνεύει να βρεθεί στο δρόμο, αλλά ο τσιφούτης σπιτονοικοκύρης της, ο κύριος Βασίλης (Ορέστης Μακρής), τελικά δέχεται να εξαργυρώσει το νόμισμα και να βοηθήσει τη μικρή. Ακολούθως, η λίρα τρυπώνει στη βασιλόπιτα ενός φτωχού ζωγράφου, του Παύλου (Δημήτρης Χορν), που πρόσφατα παντρεύτηκε μια πλούσια κληρο-νόμο, την Αλίκη (Έλλη Λαμπέτη), και γίνεται σύμβολο του δυνατού αλλά σύντομου έρωτά τους.
Η ταινία αποτελεί παράδειγμα σπονδυλωτής άρθρωσης, και την πρώτη τέτοια του ελληνικού κινηματογράφου, που αφορά 4 ιδιαίτερες μικρές ιστορίες με κοινό στοιχείο μια κάλπικη λίρα που μεταφέρεται από τη μία ιστορία στην άλλη. Στην ταινία υπάρχει αφηγητής, που συνδέει τις 4 αυτές ιστορίες, ο οποίος και κλείνει την ταινία με τη φράση: «κάλπικη δεν είναι η λίρα σε αυτή την ιστορία… κάλπικο είναι, γενικά το χρήμα…» , που αποτελεί και το κεντρικό νόημα του όλου φιλμ, ότι δηλαδή η μονομανής επιδίωξη του πλούτου οδηγεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και με όλους τους διάφορους χαρακτήρες των ανθρώπων σε μια κάλπικη ζωή.
Πηγή: http://www.koutipandoras.gr/