2ο Δημοτικό Σχολείο Λεχαινών: Πήρε το όνομα του Παρασκευά Κατσούφη

Πριν λίγες ημέρες έγινε στα Λεχαινά μια σεμνή τελετή για την επονομασία του Β Δημοτικού Σχολείου Λεχαινών σε « Β ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΛΕΧΑΙΝΩΝ ΠΑΡΙΣ ΚΑΤΣΟΥΦΗΣ» προς τιμήν του μεγάλου Λεχαινίτη Ευεργέτη Παρασκευά Κατσούφη.

Στην τελετή παρέστη ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Ηλείας κκ. Γερμανός που τέλεσε και την επιμνημόσυνη δέηση.

Ήταν επίσης εκεί η σύζυγος του αείμνηστου Παρη κ. Φανή και τα αδέλφια του.

Παρεστησαν ο Δήμαρχος Ανδραβίδας Κυλλήνης , ο Βουλευτής Ηλείας κ. Μπαξεβανακης ,Αντιδήμαρχοι του Δήμου Ανδραβίδας Κυλλήνης και Πηνειού , Δημοτικοί Σύμβουλοι, Πρόεδροι Κοινοτήτων εκπρόσωποι της 117 πμ της Αστυνομίας της Πυροσβεστικής ,πρόεδροι Συλλόγων και φορέων πολλοί γονείς δάσκαλοι και φυσικά όλα τα παιδιά του Β Δημοτικού Σχολείου και βέβαια η αγαπημένη του Φιλαρμονική Λεχαινών που έπαιξε προς τιμήν του.

Σύντομους χαιρετισμούς απεύθυναν ο Σεβασμιότατος , ο Δήμαρχος Ανδραβίδας Κυλλήνης Ναμπιλ Ιωσήφ Μοραντ και ο βουλευτής Δημήτρης Μπαξεβανάκης.

Για το έργο του Παρασκευά Κατσούφη μίλησε ο Διευθυντής του Β Δημοτικού Σχολείου Λεχαινών Ανδρέας Καρατζάς ο οποίος μίλησε για τον χαρακτήρα , την προσωπικότητα και την προσφορά του Πάρη Κατσούφη και εξήρε την μετριοφροσύνη του την απλότητα του χαρακτήρα του και την μεγάλη διάθεση αλληλεγγύης που είχε.

Η χορωδία του Σχολείου τραγούδησε για τον εκλιπόντα υπό τη διεύθυνση της κ.Λένας Σουρμελή και η Φιλαρμονική Λεχαινών έπαιξε προς τιμήν του υπό την διεύθυνση του Ευρυσθένη Χατζηγιάννη ενώ την αποκάλυψη της τιμητικής πλακέτας έκανε ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Λεχαινών κ. Γιώργος Γαλάτης.

Για τον Πάρη Κατσούφη

Γεννημένος στις 17 Φεβρουαρίου 1940 στα Λεχαινά Ηλείας ήταν γιος του Γεωργίου Κατσούφη και της Γκόλφως Καρρά. Μαζί με τα αδέλφια του μεγάλωσαν, βοηθώντας στη μικρή οικογενειακή επιχείρηση υφασμάτων. Στα 18 του χρόνια, ξεκίνησε την καριέρα του στη Ναυτιλία φοιτώντας στη Ναυτική Ακαδημία Εμποροπλοιάρχων. Σε ηλικία μόλις 29 ετών ανέλαβε καθήκοντα πλοιάρχου με φορτηγά πλοία και ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Έπειτα ανέλαβε διοικητική θέση στα γραφεία της εταιρείας Carras Cruises. Την ίδια περίοδο ξεκινούσε την δική του οικογένειά του με την γυναίκα του, Φανή, αποκτώντας δύο παιδιά, τον Γιώργο και τον Λάμπρο.

Το 1984, κατά την αναπτυσσόμενη αγορά κρουαζιέρας του Μαϊάμι , ο καπετάν Πάρης συνίδρυσε την εταιρία Dolphin Cruise Lines στην οποία διετέλεσε Πρόεδρος. Μέσα στα επόμενα 13 χρόνια επέκτεινε την εταιρία και δημιούργησε μία ακόμα τη Majesty Cruise Lines, έχοντας στη διαχείριση του 5 πλοία. Στη συνέχεια , ανέλαβε την προεδρία της Cunard Cruise Line ώστε να προετοιμάσει τη μεταβίβασή της στην Carnival Cruise Line . Η καριέρα του συνεχίστηκε με την ίδρυση της Kyma Ship Management Co το 1997 όπου ασχολήθηκε με τη διαχείριση τόσο των φορτηγών πλοίων όσο και των κρουαζιερόπλοιων, παραμένοντας ενεργός ως την τελευταία μέρα της ζωής του.


Οι συνάδελφοι, οι συνεργάτες και όλοι όσοι είχαν την ευκαιρία να δουλέψουν μαζί του, τον σέβονταν και είχαν μόνο καλά πράγματα να πουν γι’ αυτόν. Αν και ήταν σκληρός διαπραγματευτής σε οποιαδήποτε επιχειρηματική διένεξη, τον χαρακτήριζαν σαν τον «αυθεντικό επιτυχημένο Έλληνα επιχειρηματία» και έναν άνθρωπο βαθιά αφοσιωμένο στους συνεργάτες που ήταν αφοσιωμένοι και σ ‘αυτόν. Ήταν ειλικρινής και ακέραιος χαρακτήρας και πραγματικός πρωτοπόρος στη δουλειά του.

Εάν και πολυταξιδεμένος , δεν ξέχασε ποτέ το χωριό του και την απεριόριστη αγάπη του για την πατρίδα του, την Ελλάδα και τους Έλληνες. Σαν πραγματικός καπετάνιος προσέφερε τη βοήθειά του σε γνωστούς και αγνώστους ανιδιοτελώς από σεβασμό και μόνο, χωρίς να θέλει ποτέ να ακουστεί το όνομά του.

Δεν παρέλειπε ποτέ να δείχνει την εκτίμηση και αφοσίωσή του στους φίλους του κάθε στιγμή. Το 2002 απέκτησε μια κόρη , όταν ο μικρότερος γιος του Λάμπρος παντρεύτηκε τη Χρύσω Πευκάρου. Το 2006 απέκτησε το πρώτο του εγγόνι τη Ζωή, και ο εγγονός του Αλέκος ήρθε στον κόσμο 4 χρόνια αργότερα. Το 2010 απέκτησε άλλη μια κόρη όταν ο Γιώργος παντρεύτηκε την Έφη Γιαννούκου και σύντομα απέκτησε δυο ακόμα εγγόνια τον Πάρη και τον Ιωάννη.

Το πρωί της 18ης Νοεμβρίου 2017 υπέστη σοβαρά τραύματα καθώς οδηγούσε το ποδήλατό του στο Μαϊάμι και πέθανε 9 μέρες αργότερα στην εντατική μονάδα , μην έχοντας ποτέ ανακτήσει τις αισθήσεις του. Τη στιγμή του θανάτου του ήταν περιτριγυρισμένος από τους δικούς του ανθρώπους , τη Φανή , τους γιους τον Γιώργο και Λάμπρο, τις νύφες του Έφη και Χρύσω και τους φίλους που ήταν στο πλευρό του.


Ο Παρασκευάς Κατσούφης ήταν ένας άνθρωπος που ξεκίνησε από το μηδέν , πρωτοπόρος , αυτοδημιούργητος, που πήγε στην Αμερική και πετυχε επαγγελματικά, που έγινε εφοπλιστής απέκτησε πολλά καράβια και χρήματα , που είχε κάνει το γύρο της Γης πολλές φορές , αλλά ποτέ δεν ξέχασε τους ανθρώπους του τόπου του , τον απλό άνθρωπο που μιλούσε με όλους και επικοινωνούσε με τον όλο τον κόσμο
όταν τον ευχαριστούσαν για τις προσφορές του σε ομάδες , συλλόγους κλπ έλεγε
«Εγώ σας ευχαριστώ γιατί υπάρχετε, γιατί υπάρχετε εσείς και μου δίνετε τη δυνατότητα να προσφέρω και να φανώ χρήσιμος στον τόπο μου , που τόσο πολύ αγαπώ»
Χωρίς ίχνος επιτήδευσης ,ανιδιοτελής και αγνός , βοηθούσε τους πάντες με μια προϋπόθεση. Να διατηρηθεί η ανωνυμία του… Πολλές φορές έλεγε ότι «Πρέπει να ξεχνάμε αμέσως μία ευεργεσία που κάνουμε και να μην ξεχνάμε ποτέ τις ευεργεσίες που μας κάνουν»
Έκανε προσφορές που δεν ήξερε κανείς..

Ήταν ο άνθρωπος αυτός πίσω από πολλές φιλανθρωπικές πράξεις σε απόρους , σχολεία ,σωματεία και τόσα άλλα, στην περιοχή των Λεχαινών και όχι μόνον…
Η μεγάλη του αδυναμία ήταν η Φιλαρμονική Λεχαινών , γιατί την είχε ιδρύσει ο αείμνηστος πατέρας του το 1932 και την αγαπούσε ιδιαίτερα.
Εκτός από την οικονομική ενίσχυση και την προσφορά του για αγορές καινούργιων οργάνων , έδινε και χρήματα για να σπουδάζουν τα παιδιά της Φιλαρμονικής στα Ωδεία για να καλλιεργούν την κλίση τους και να ανεβαίνει το επίπεδό τους.. Στην επίσημη τελετή επονομασίας ήταν εκεί πολλά από αυτά τα παιδιά , για να παίξουν γι’ αυτόν…
Και όλα αυτά αθόρυβα και ανώνυμα… όσες φορές ερχόταν στα Λεχαινά , πάντοτε συναντούσε απλούς ανθρώπους με τους οποίους είχε συνδεθεί και συναισθηματικά και τους έκανε να νοιώθουν πολύ όμορφα , με την απλότητα του χαρακτήρα του..
Η οικογένειά του , η γυναίκα του και ιδιαιτέρως τα παιδιά του , πρέπει να είναι υπερήφανοι που είχαν πατέρα τον Παρασκευά Κατσούφη ,αυτόν τον μοναδικό άνθρωπο με την ξεχωριστή προσωπικότητα..
Οι άνθρωποι πεθαίνουν , όταν παύουμε να τους σκεφτόμαστε ,τότε πεθαίνουν πραγματικά.
Όμως ο Πάρις θα μείνει αθάνατος στη σκέψη ,τις καρδιές και το μυαλό μας και θα είναι πάντα ζωντανός στη μνήμη μας…
Τα έργα του θα τον συνοδεύουν και θα μείνουν στην αιωνιότητα…
Tα Λεχαινά έχουν γίνει φτωχότερα..Φτωχότερα σε ανθρωπιά , σε συναίσθημα σε αλληλεγγύη…


Πηγή