Με επιτυχία ο ετήσιος διαγωνισμός στη μνήμη Σπύρου Μοτσενίγου.

Μουσική Με επιτυχία ο ετήσιος διαγωνισμός στη μνήμη Σπύρου Μοτσενίγου.

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων της “Παλαιάς” Φιλαρμονικής, ο καθιερωμένος ετήσιος διαγωνισμός στη μνήμη του Σπύρου Μοτσενίγου.

Στο διαγωνισμό λαμβάνουν μέρος μόνο πνευστά όργανα με ανταμοιβή χρηματικό ποσό, ενώ είθισται να είναι δύο οι νικητές. Στο διαγωνισμό φέτος πήραν μέρος 19 μουσικοί. Την καλλιτεχνική επιτροπή που έκρινε τους νικητές αποτελούσαν δάσκαλοι της Φιλαρμονικής. Το 1ο βραβείο δόθηκε στoν Τάσο Ρώσση (τρομπέτα) και το 2ο βραβείο στον Βασίλη Μουζακίτη (επίσης τρομπέτα). Τα κομμάτια που έπαιξαν οι μουσικοί ήταν ιδιαίτερα δύσκολου επιπέδου και επιλέχθηκαν από τον αρχιμουσικό της ΦΕΚ. Να σημειωθεί ότι οι νικητές πρόκειται να παίξουν τον Μάρτιο στη συναυλία της Μπαντίνας ως σολίστ.

Στην αρχή της εκδήλωσης έδωσε ένα σύντομο χαιρετισμό ο πρόεδρος της φιλαρμονικής Σπύρος Παδοβάς.

Λίγα λόγια για τον Σπύρο Μοτσενίγο

Ο Σπύρος Μοτσενίγος γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1911 και από νεαρή ηλικία μαθήτευσε στη Φιλαρμονική Εταιρεία Κερκύρας, της οποίας υπήρξε ενεργός και ταλαντούχος τρομπετίστας κατά τον Μεσοπόλεμο. Το 1928 βρέθηκε στην Αθήνα για περαιτέρω σπουδές. Εκεί φοίτησε στο Ωδείο Αθηνών (τάξη Φιλοκτήτη Οικονομίδη) και στο Εθνικό Ωδείο (τάξη του Μανώλη Καλομοίρη). Αργότερα με υποτροφία σπούδασε μουσικολογία στην Ιταλία. Μεταξύ 1942 και 1968 υπήρξε κορυφαίος μουσικός της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών και δίδαξε στο Ελληνικό Ωδείο της Αθήνας. Παράλληλα συνεργάστηκε με την Εθνική Λυρική Σκηνή και συνδέθηκε με μπάντες της Αθήνας και του Πειραιά. Υπήρξε φίλος σημαντικών ανθρώπων της μεταπολεμικής μουσικής Ελλάδας, όπως του Γεώργιου Σκλάβου, του Μάριου Βάρβογλη, του Κωνσταντίνου Οικονόμου, του Αλέκου Ξένου κ.α. Επίσης, υπήρξε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.

Ως μουσικολόγος ανέδειξε την ιστορική πορεία της νεοελληνικής μουσικής δημιουργίας, ιδιαιτέρως εκείνης των Επτανήσων. Προσέγγισε με ιδιαίτερη εμβρίθεια την εξέλιξη της μουσικής στο πλαίσιο του νεοελληνικού κράτους με ιδιαίτερα κριτικό πνεύμα και καίριες έως σήμερα διαπιστώσεις. Κατέδειξε, επίσης, τη σημασία των αρχειακών πηγών στην ορθή κατανόηση του μουσικού φαινομένου στη χώρα μας. Για την προώθηση των «πιστεύω» του ο Μοτσενίγος διοργάνωνε διαλέξεις σε όλη την Ελλάδα και συνέλεξε με κόπο και δικά του έξοδα πάμπολλα μουσικά τεκμήρια της νεώτερης Ελλάδας. Το 1958 εξέδωσε το ακόμη επίκαιρο βιβλίο «Νεοελληνική Μουσική: «Συμβολή εις την ιστορίαν της» και το 1967 εξέθεσε σειρά προβληματισμών στη «Μελέτη για ένα ιστορικό αρχείο νεοελληνικής μουσικής».

Μετά το θάνατό του το 1970 το αρχείο του δωρήθηκε στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Η χήρα του, Λίτσα Παπά-Μοτσενίγου, αθλοθέτησε δύο βραβεία στο όνομά του, ένα στην Ακαδημία Αθηνών και ένα στη Φιλαρμονική Εταιρεία Κερκύρας, ίδρυμα από το οποίο ο Μοτσενίγος ξεκίνησε την πορεία του.


Πηγή