Ξυλοκέρα: Χωριό γερόντων

Η Ξυλοκέρα, βρίσκεται μόλις 8 χλμ μακριά από τον Πύργο -σε υψόμετρο 66 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας- και με βάση την απογραφή του 2011, ο πληθυσμός της ήταν 319 κάτοικοι. Οι μόνιμοι κάτοικοι σήμερα είναι περίπου 250, στην πλειοψηφία τους άνω των 60 ετών…

Το σημείο που είναι χτισμένο το χωριό προσφέρει εξαιρετική θέα, η περιοχή είναι «πνιγμένη» στο πράσινο, όμως απ` ότι φαίνεται αυτά δεν αρκούν για να κρατήσουν ή και να αυξήσουν τον πληθυσμό του χωριού…

Παρασκευή μεσημέρι και στο χωριό υπάρχει ερημιά… «Οι περισσότεροι είναι στα χωράφια τους αλλά μην πιστέψεις ότι και τις άλλες ώρες η κατάσταση είναι διαφορετική. Παλιότερα τα καφενεία έκλειναν στις 12 το βράδυ, τους διώχναμε για να φύγουν, σήμερα πριν τις 9 έχουν φύγει αυτοί οι λίγοι που εξακολουθούν να έρχονται» λέει ο υπεύθυνος λειτουργίας καφενείου του χωριού…

«Οι παλιότεροι λένε πως πέριξ του χωριού υπήρχαν πολλά ξυλοκέρατα (σ.σ. χαρούπια) και το ζύμωμα του ψωμιού γινόταν από αλεύρι με το συγκεκριμένο συστατικό. Σε αυτό το γεγονός, λένε, οφείλεται η ονομασία του χωριού μας… υπάρχει και μια άποψη που λέει ότι την Ξυλοκέρα την είχε μνημονεύσει και ο Όμηρος»… μας λένε κάτοικοι του χωριού απαντώντας σχετικά από πού προέρχεται η ονομασία του…

Η Ξυλοκέρα, με βάση την απογραφή του 2011, είχε πληθυσμό 319 κάτοικους… Σήμερα οι μόνιμοι κάτοικοι είναι περίπου 250, στην πλειοψηφία τους άνω των 60 ετών…

Οι κάτοικοι τονίζουν ότι εξακολουθεί να υπάρχει πρόβλημα με την αποκομιδή των απορριμμάτων αφού τα απορριμματοφόρα δεν περνούν με την συχνότητα που θα έπρεπε από τα σημεία που βρίσκονται οι κάδοι. «Τα σκουπίδια στοιβάζονται στους κάδους που ξεχειλίζουν και τα αδέσποτα τα σκορπάνε μολύνοντας το Περιβάλλον»… διευκρινίζουν.

Αναξιοποίητα παραμένουν τα ιαματικά λουτρά που βρίσκονται στον οικισμό Καπανδρίκι και θα μπορούσαν να προσφέρουν αναπτυξιακή προοπτική στην Ξυλοκέρα…

«Οι μόνιμοι κάτοικοι δεν είναι παραπάνω από 250, νεολαία δεν βλέπεις. Τα μικρά παιδιά είναι ελάχιστα. Το βράδυ δεν βλέπουμε να πάμε σπίτια μας αφού σε πολλά σημεία δεν υπάρχουν λάμπες. Τουλάχιστον έρχεται γιατρός μια φορά την εβδομάδα που είναι πολύ καλός και μας κοιτάζει και συνταγογραφούμε» σχολιάζουν…

Ερημιά όχι μόνο στους δρόμους αλλά και στα καφενεία όπου ελάχιστοι είναι πλέον οι κάτοικοι που συχνάζουν…

Αξίζει πάντως να σημειωθεί πως αναξιοποίητα παραμένουν τα ιαματικά λουτρά που βρίσκονται στον οικισμό Καπανδρίκι και θα μπορούσαν να προσφέρουν αναπτυξιακή προοπτική την στιγμή που σε άλλες περιοχές της Ελλάδας τέτοιου είδους «πλεονεκτήματα» δεν πάνε χαμένα…

Νίκος Γιαννόπουλος

«Παραγωγή σε πορτοκάλι υπάρχει αλλά αυτό που δεν υπάρχει είναι οι τιμές… Το λάδι φέτος είχε ζημιά πάνω από 40%. Γενικότερα οι καλλιέργειες γίνονται όλο και πιο δύσκολες χρόνο με το χρόνο. Οι αλλοπρόσαλλες καιρικές συνθήκες τις επηρεάζουν και δημιουργείται μια αρρυθμία και αβεβαιότητα. Γενικότερα για το χωριό μας θα μπορούσε να γίνουν καλύτερα τα πράγματα αν αξιοποιούνταν τα ιαματικά λουτρά που παλιότερα επισκέπτονταν πολύς κόσμος».

Ηρακλής Πανουτσόπουλος

«Η χρονιά φέτος ήταν δύσκολη, οι τιμές για τα εσπεριδοειδή είναι χαμηλές αλλά και η ελιά πήγε πολύ άσχημα. Το πορτοκάλι τώρα ξεκινά δειλά-δειλά, ευτυχώς εξαφανίστηκε και ο μύκητας που είχε εμφανιστεί πριν 2 χρόνια, μόνο σε κάποια εγκαταλειμμένα χωράφια ίσως υπάρχει πρόβλημα. Τα προβλήματα βέβαια είναι άλλα όπως η υψηλή φορολόγηση, το γεγονός πως το προϊόν δεν πηγαίνει καλά κάθε χρόνο… σιγά-σιγά και η καλλιέργεια αυτή φθίνει».

Χρήστος Ντίνος

«Φέτος το πρόβλημα στην ελαιοπαραγωγή είναι πολύ μεγάλο κι αυτό μας προβληματίζει. Οι ενδείξεις για του χρόνου είναι καλές αλλά θα πρέπει να μην γίνουν τα λάθη που έγιναν φέτος και φυσικά ο καιρός να είναι “σύμμαχος”. Αυτές οι δυσκολίες στις καλλιέργειες απομακρύνουν και τους νεότερους από το να ασχοληθούν και επιλέγουν να φύγουν από το χωριό».


Πηγή