Παρεπόμενο της κρίσης είναι, προφανώς όχι μόνο στην Πάτρα, αλλά και σε άλλες πόλεις. Τέλος πάντων σημασία έχει πως την τελευταία σχεδόν δεκαετία αυξήθηκαν τα αδόμητα οικόπεδα στην Πάτρα.
Οικόπεδα που κάποτε είχαν σπίτια, όταν όμως αυτά γκρεμίστηκαν (πολλά μετά τον σεισμό του 2008) δεν υπήρχε η οικονομική δυνατότητα να χτιστούν νέα στη θέση τους.
Την ίδια περίοδο, επίσης λόγω κρίσης, εκατοντάδες νέοι έφυγαν από την Πάτρα για το εξωτερικό, ώστε να βρουν δουλειά, με αποτέλεσμα να μειωθεί η ζήτηση για νέο σπίτι.
Είναι το ίδιο φαινόμενο που αυξήθηκε καθώς για τον ίδιο λόγο έφυγαν από την πόλη πάρα πολλοί Βορειοηπειρώτες ή Αλβανοί, τόσο επειδή είχαν κάνει ένα κομπόδεμα όσο κυρίως γιατί λιγόστεψαν τα μεροκάματα στην πόλη και στην ύπαιθρο.
Αλλωστε, κακά τα ψέματα, ο πληθυσμός της Πάτρας και της Ελλάδας βαίνει μειούμενος καθώς πέραν όλων των άλλων, εδώ και χρόνια το δημογραφικό τείνει να γίνει το Νο 1 πρόβλημα της χώρας.
Λιγόστεψε η ανάγκη για σπίτια και οικόπεδα, περισσεύουν τα ξενοίκιαστα διαμερίσματα, τα άχτιστα οικόπεδα.
Το φαινόμενο απαντάται τόσο στο ιστορικό κέντρο της πόλης, όσο και στις συνοικίες της. Γεμάτο το κέντρο από υπαίθρια πάρκινγκ, σε γκρεμισμένα δηλαδή οικόπεδα.
Ακόμα και στο πιο εμπορικό κεντρικό και πολυσύχναστο σημείο, στην Κορίνθου μεταξύ Κολοκοτρώνη και Αγίου Νικολάου, υπάρχει ένα άχτιστο οικόπεδο.
Τέτοιο είναι και ο «Εσπερος» στην πλατεία Γεωργίου, τέτοιο είναι και αυτό της φωτογραφίας, στην οδό Ιωνίας, όπως επίσης και δεκάδες εκατοντάδες ακόμα άλλα σε ολόκληρη την Πάτρα…
Σημειωτέον πάντως πως το τελευταίο διάστημα έχει αρχίσει να γίνεται πιο έντονη η δόμηση στην Πάτρα. Υπάρχουν πολλά σπίτια που ανακατασκευάζονται ή χτίζονται εξ αρχής.