Έρευνα για τα αίτια του θανάτου της 15χρονης Έλλης ζητά η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ). Το κορίτσι με τις αφέλειες έφυγε αιφνίδια από τη ζωή ενώ βρισκόταν στο ΠΙΚΠΑ Βούλας.
Ο θάνατός της συγκλόνισε ολόκληρη την αναπηρική οικογένεια
Η Έλλη είχε περάσει σχεδόν όλη της τη ζωή στο ίδρυμα Λεχαινών, που είχε χαρακτηριστεί ως κολαστήριο, ενώ ο θάνατός της συγκλόνισε ολόκληρη την αναπηρική οικογένεια, καθώς δεν είναι ο πρώτος που προέρχεται μέσα από ένα περιβάλλον εγκατάλειψης.
Πέθανε η Έλλη, το κορίτσι με τις αφέλειες- Πρόλαβε να βγει από το κλουβί της στα Λεχαινά και να δει τον ήλιο
Μέσα από ανακοίνωση της, η ΕΣΑμεΑ ζητά το σεβασμό στη μνήμη της ως ελάχιστο φόρο τιμής. Ταυτόχρονα απευθύνει διάβημα προς το Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας της Περιφέρειας Αττικής, στο οποίο ανήκει το ΠΙΚΠΑ Βούλας, και προσωπικά στη διοικήτριά της να διενεργήσει άμεσα ΕΔΕ, τόσο για να διερευνηθούν οι συνθήκες κάτω από τις οποίες προήλθε ο άδικος χαμός της Έλλης, όσο και για να αποδοθούν ευθύνες όπου υπάρχουν.
"Αναμένουμε τη δημοσίευση του πορίσματος προκειμένου να αποφευχθούν παρόμοια τραγικά περιστατικά"
"Αναμένουμε τη δημοσίευση του πορίσματος προκειμένου να αποφευχθούν παρόμοια τραγικά περιστατικά οπουδήποτε, σε κάθε δομή κλειστής περίθαλψης όπου διαβιούν άτομα με βαριές αναπηρίες" αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση.
Το κορίτσι με τις αφέλειες που τρεις φορές την εβδομάδα πήγαινε στο ειδικό σχολείο των Λεχαινών συνοδεία νοσηλεύτριας με λευκή ποδιά και μπλε γάντια και όταν επέστρεφε έμπαινε στο κλουβί της.
Την ιδρυματική απάνθρωπη ρουτίνα της έσπασε η παρουσία της Κίνησης Χειραφέτησης Αναπήρων. Βγήκε στον ήλιο, έκανε κούνια, γέλασε με την ψυχή της.
«Την Έλλη τη συναντήσαμε τον Νοέμβριο του 2015 στο παράρτημα ΑμεΑ Λεχαινών. Βρισκόταν κλεισμένη σε ένα δωμάτιο ειδικά διαμορφωμένο που ονομάζεται «soft room». Τις ελάχιστες ώρες που περνούσε έξω ζητούσε να βρίσκεται με μια συνομήλικη φίλη της από το διπλανό δωμάτιο που «ζούσε» μέσα σε ένα κλουβί.
Βγήκε από το κλουβί μέσα στο οποίο ζούσε εγκλωβισμένη, στο κολαστήριο των Λεχαινών- Έλαβε τέλος ο εφιάλτης
Την είδηση του θανάτου της γνωστοποίησε η Ομάδα «Μηδενική Ανοχή – Κίνηση Χειραφέτησης Αναπήρων» στο facebook γράφοντας:
"Η Έλλη και η Μαρία, τα δύο 12χρονα των Λεχαινών πήγαιναν 3 φορές την εβδομάδα στο ειδικό σχολείο των Λεχαινών συνοδεία νοσηλεύτριας με λευκή ποδιά και μπλε γάντια και όταν επέστρεφαν έμπαιναν στο κλουβί και στο «soft room» αντίστοιχα. Την ιδρυματική απάνθρωπη ρουτίνα τους έσπασε η δική μας παρουσία.
"Έλλη συγνώμη που δεν ήρθαμε τον τελευταίο μήνα. ΔΕΝ θα σε ξεχάσουμε ποτέ"
Κατά τη διάρκεια της τετραήμερης παραμονής μας τα «κορίτσια μας», με δική μας ευθύνη, βγήκαν στον ήλιο, έκαναν κούνια, γέλασαν με την ψυχή τους και περάσαμε μαζί τους αξέχαστες στιγμές.
H συγκλονιστική ιστορία της Μαρίας που γεννήθηκε …«χαλασμένη» κι έζησε 25 χρόνια στο κολαστήριο των Λεχαινών
Με την επιστροφή μας από τα Λεχαινά, ένα από τα πράγματα που αξιώσαμε από το αρμόδιο υπουργείο ήταν η μεταφορά των δύο ανήλικων ατόμων από τα Λεχαινά. Πράγματι, στις 07/3/2016, η Έλλη και η Μαρία μεταφέρθηκαν στο ΚΑΑΠ [Κέντρο Αποθεραπείας και Αποκατάστασης Παίδων] Βούλας.
Έτσι είχαμε την ευκαιρία να συναντήσουμε αρκετές φορές εντός και εκτός ιδρύματος τα κορίτσια μας. Εχθές, 19/2/2019, ενημερωθήκαμε ότι η 15χρονη Έλλη πέθανε. Στον μακρύ κατάλογο των αναπήρων που έζησαν όλη τους τη ζωή σε ίδρυμα προστέθηκε το κορίτσι με τις αφέλειες.
Συντετριμμένες/οι από τον πρόωρο και άδικο χαμό της αξιώνουμε από την πολιτεία να επισπεύσει τις διαδικασίες για την αποϊδρυματοποίηση στην Ελλάδα.
ΚΑΝΕΝΑ παιδί ανάπηρο ή μη δεν αξίζει αυτή τη ζωή.
ΚΑΛΟΥΜΕ την κοινωνία των ανθρώπων σε συμπόρευση, ώστε να δώσουμε ένα οριστικό τέλος στις λογικές της «ιδρυματικής φροντίδας».
Έλλη συγνώμη που δεν ήρθαμε τον τελευταίο μήνα. ΔΕΝ θα σε ξεχάσουμε".