Η εποχή των τεράτων και στον «Κλεισθένη»!

«Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος πασχίζει να γεννηθεί. Τώρα είναι η εποχή των τεράτων». Στον Αντόνιο Γκράμσι ανήκει η παραπάνω ρήση.

Τελευταία, με τα παρακμιακά φαινόμενα που διαδραματίζονται στην κεντρική πολιτική σκηνή η φράση επανήλθε στην επικαιρότητα για να περιγράψει, δυστυχώς, τρέχουσες καταστάσεις.

Ο εκλογικός νόμος (Κλεισθένης) της απλής αναλογικής, με τον οποίο θα διεξαχθούν οι προσεχείς αυτοδιοικητικές εκλογές, χαρακτηρίστηκε από τους περισσότερους σοβαρούς σχολιαστές και από τα θεσμικά όργανα της Αυτοδιοίκησης, την Ένωση Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ) και την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), ως νόμος που θα δημιουργήσει, αντί να λύσει προβλήματα. Η (ΚΕΔΕ), δήλωνε από την άνοιξη του 2018, μεταξύ άλλων.

«Θα προκαλέσει ακυβερνησία στους Δήμους. Με την απλή αναλογική στην κατανομή των εδρών του δημοτικού συμβουλίου, οι δήμαρχοι που δεν θα εκλεγούν από τον πρώτο γύρο, αλλά στο δεύτερο, δεν θα έχουν πλειοψηφία στο Δημοτικό Συμβούλιο με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους συμβιβασμούς και τις ισορροπίες για να ληφθεί μια απόφαση. Είναι φανερό ότι η Κυβέρνηση επιχειρεί να μετατρέψει τα δημοτικά συμβούλια σε διακοσμητικά όργανα των Δήμων, προτιμά «ανίσχυρους» δημάρχους, παραλυτικές ισορροπίες στους Δήμους και ενίσχυση του ρόλου των ακραίων και θνησιγενών πολιτικών σχημάτων, που θα καταστούν πέραν πάσης δημοκρατικής λογικής σε ρυθμιστές που θα εκβιάζουν το σχηματισμό πλειοψηφιών.»

Τα αποτελέσματα και τη λειτουργία της απλής αναλογικής είχαμε και έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθούμε κάθε μέρα, με τα όσα συμβαίνουν στη Βουλή. Η απλή και ανόθευτη αναλογική που παπαγαλίζαμε ως… νέοι, αποδείχτηκε ανίκανη να προστατέψει το πολιτικό σύστημα από τον εξευτελισμό. Βουλευτές περιφέρουν τη μούρη και την έδρα τους, εδώθε και κείθε. Δημιουργούν τερατογεννέσεις και αναζητούν πολιτική νομιμοποίηση. Η συζητήσεις περί εξαγοράς και ανταλλαγμάτων δίνουν και παίρνουν.

Η εποχή των τεράτων! Το εκλογικό σύστημα των βουλευτικών εκλογών δίνει μπόνους 50 εδρών στο πλειοψηφόν κόμμα και παρόλα αυτά γινόμαστε θεατές ενός απροκάλυπτου παζαριού ανηθικότητας, ελλείψει απόλυτης πλειοψηφίας.

Σκεφτήκατε ποτέ ότι τέτοια φαινόμενα, «μεταφερόμενων» δημοτικών συμβούλων, μπορούν να δημιουργήσουν προβλήματα στη λειτουργία του δημοτικού συμβουλίου, αφού δεν θα υπάρχει πλειοψηφία σε κανέναν συνδυασμό; Οι δημοτικοί σύμβουλοι θα εκλεγούν την πρώτη Κυριακή των εκλογών και ο δήμαρχος την δεύτερη.

Οι μέχρι τώρα υποψηφιότητες που ανακοινώθηκαν και όσες ακόμα θα ανακοινωθούν είναι δυσανάλογες του μεγέθους του νησιού μας. Με δεδομένο λοιπόν ότι κανένας δεν θα μπορέσει να διοικήσει μόνος του, αλλά θα χρειαστεί να συνεργαστεί και με άλλη ή άλλες παρατάξεις, το ερώτημα που προκύπτει είναι, γιατί κάποιοι δεν προσπάθησαν να συνεργαστούν προεκλογικά και να προκύψουν λιγότερες υποψήφιες παρατάξεις; Και αφού δεν μπόρεσαν να συνεργαστούν προεκλογικά -όσοι προσπάθησαν, αν προσπάθησαν- δεν αναφέρομαι στους ουρανοκατέβατους- πως θα τα καταφέρουν μετεκλογικά; Με ανταλλάγματα θέσεις;

Το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουν καθαρά όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι είναι με ποιους προτίθενται να συνεργαστούν μετεκλογικά. Θεωρώ την απάντηση κύρια και καταλυτική.

Όταν λοιπόν φύγει η αχλή των εκθέσεων ιδεών, των επικοινωνιακών τερτιπιών, που θολώνουν τα νερά, οι υποψήφιοι δήμαρχοι θα πρέπει να μας δείξουν τις προθέσεις τους. Η διοίκηση του Δήμου δεν είναι η ψήφιση έργων. Οι επικεφαλής των δήμων θα πρέπει να είναι κατεξοχήν πολιτικά όντα (όχι κομματικά). Ο δήμος ως οντότητα, εκτός των έργων που οφείλει να εκτελεί, θα πρέπει να προσφέρει πολλά και στον τομέα των συμβολισμών. Η ελληνική γλώσσα δεν έχει τυχαίως λέξεις πλούσιες και περιεκτικές για τους αιρετούς: επικεφαλής, άρχοντες (με την ευρύτητα και ουσιαστικότητα της λέξης). Ο δήμος πρέπει να εκπέμπει ποιότητα και ήθος.

Οι επιλογές ενός εκάστου δημοτικού συμβούλου τον χαρακτηρίζουν και πέραν της επιθυμίας του να μας «σώσει», αναδεικνύουν και τα κίνητρά του. Οι δημότες οφείλουν να γνωρίζουν μετά την ψήφιση του εξαδέλφου, του κολλητού, του όμορφου ή του δημοφιλούς στο facebook, τι σχήμα θα προκύψει μετά τις εκλογές, από τις επιλογές τους.

Η περίοδος που διανύουμε με όλα τα οικτρά και τραγελαφικά που συμβαίνουν στην κεντρική πολιτική σκηνή, μπορούν να μας κάνουν περισσότερο προσεκτικούς και απαιτητικούς. Ας μην μας θαμπώσουν οι μόστρες και τα ιλουστρασιόν προγράμματα που γίνονται επί αμοιβή. Ο δήμος χρειάζεται στιβαρή ηγεσία. Ο δήμος είμαστε εμείς. Η ποιότητα και η ανθρωπογεωγραφία των δημοτικών συμβούλων αντιπροσωπεύει εμάς.

Ας φροντίσουμε με την ψήφο μας οι όποιες μετεκλογικές συμμαχίες και συνεργασίες να έχουν προγραμματικές συγκλίσεις, ομοιογένεια ποιοτική και κυρίως συνέπεια, συνέχεια και διάρκεια. Να μην καταλήξουν σε τερατογεννέσεις.

Με ακόμα πιο απλά λόγια θα φέρω ένα παράδειγμα. Έστω ότι ο Χ υποψήφιος δήμαρχος ή δημοτικός σύμβουλος «φρέσκος» και, κατά πως πιστεύει, ικανός, αποφασίζει να κατέλθει στις εκλογές θέλοντας να «προσφέρει», σε αντίθεση με τον σημερινό Ψ, που τον θεωρεί αποτυχημένο. Αν αύριο οι δυο τους συνεργαστούν, κάποιος θα μας έχει κοροϊδέψει. Η μήπως κάνω λάθος;

Ο Δημοτικός Σχολιαστής

Tags:Η εποχή των τεράτων


Πηγή