Το πρωί της προηγούμενης Δευτέρας ξεκίνησαν οι εργασίες αποκατάστασης του ξύλινου deck στο Γρίμποβο. «Σκοπός μας είναι να αποκατασταθούν οι ζημιές μέχρι να δοθεί μια οριστική λύση. Το εντυπωσιακό είναι ότι το παλαιό πλακόστρωτο είναι ανέπαφο! Μήπως πρέπει να εξετάσουμε την αντικατάσταση του ντεκ με πλάκες;», ανέφερε ο πρόεδρος του Ταμείου σε νέο σχόλιό του στο fb, αναρτώντας και τις φωτογραφίες των πρώτων εργασιών.
Όπως μας δήλωσε θα κάνει παρεμβάσεις όπου χρειαστεί, καθώς εκτός των σπασμένων ντεκ, υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα, όπως διαπιστώθηκε, και στις από κάτω υποδομές. Μάλιστα, όπως χαρακτηριστικά μπορεί κάποιος να δει περνώντας από τα σημεία, τα ξύλα πάνω στα οποία στηρίζεται ο διάδρομος είναι σε πολλά σημεία κατεστραμμένα, μην αντέχοντας στις συγκεκριμένες συνθήκες έκθεσης. Δεν λείπουν μάλιστα και εκείνοι που σχολιάζουν επ’ αυτών ότι δεν είναι καν κατάλληλα για τη χρήση που τοποθετήθηκαν. Σύμφωνα με πληροφορίες της «ε» το Ταμείο το επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται να προχωρήσει μελέτη με την Τεχνική Υπηρεσία του δήμου, η οποία θα προβλέπει την αντικατάσταση του ντεκ, παρέμβαση όμως η οποία μπορεί να σημαίνει ταυτόχρονα και μία αισθητή αισθητική παρέμβαση στην περιοχή.
Μήπως είναι ώρα να ξαναδούμε την παραλία;
Και εδώ τίθεται πλέον ένα νέο ζήτημα, το εάν και κατά πόσο μπορεί το Γρίμποβο να αλλάξει μορφή, ανοίγοντας και πάλι το μέτωπό του προς τη θάλασσα. Η συγκεκριμένη αναφορά, βέβαια, δεν είναι τυχαία, καθώς από την πρώτη στιγμή της συγκεκριμένης ανάπλασης εκφράστηκαν αμφιβολίες για το εάν είναι η καλύτερη δυνατή. Προφανώς, ο δικός μας ρόλος δεν είναι να θέσουμε αρχιτεκτονικούς όρους και προϋποθέσεις, όμως μπορούμε να μεταφέρουμε τις επιφυλάξεις πολλών θαμώνων της περιοχής, οι οποίοι όλα αυτά τα χρόνια, της μετά ανάπλασης εποχής, δεν έπαψαν να μιλούν για λάθος παρέμβαση.
Χάνεται η θάλασσα
Που έγκεινται όμως οι ενστάσεις; Μία ένσταση, που από πολύ νωρίς έκανε την εμφάνισή της, από την ώρα μάλιστα των πρώτων εργασιών της ανάπλασης, είναι το ότι ένα πεζοδρόμιο, δίπλα σε μία ακτή και στη θάλασσα, θα πρέπει να είναι στο ίδιο επίπεδο με αυτές, και όχι ψηλότερά τους. Το σημερινό σκηνικό, όπως έχει στηθεί, φαίνεται σαν να αναδεικνύει περισσότερο τα τραπεζοκαθίσματα και τους καναπέδες που έχουν τοποθετηθεί κατά μήκος του διαδρόμου, και λιγότερο το γαλάζιο που υπάρχει στο βάθος. «Η θάλασσα με την ανάπλαση, μονομιάς, εξαφανίστηκε στον ορίζοντα», μας ανέφερε χαρακτηριστικά συνομιλητής μας επί του θέματος, θέτοντας τον προβληματισμό του. Και δεν σταμάτησε εκεί, δίνοντάς μας στη συνέχεια μία παραστατική περιγραφή: «Είναι πολλοί αυτοί που διαμαρτύρονται ότι ο περίπατος στο πεζοδρόμιο του Γριμπόβου σπάνια σου δένει την εντύπωση ότι δέκα μέτρα πιο κάτω βρίσκεται η θάλασσα». Μία βόλτα σήμερα στην παραλία, και ενώ είναι σε εξέλιξη οι εργασίες αντικατάστασης των σπασμένων ντεκ, θα φανερώσει από κάτω το παλιό πεζοδρόμιο, το οποίο είναι τουλάχιστον 30-40 εκατοστά κάτω από το πατάρι που έχει δημιουργηθεί.
Οι κριτικά απέναντι στο συγκεκριμένο έργο, υποστήριζαν, και πολλοί το κάνουν ακόμα, ότι το Γρίμποβο, λόγω και των πολλών πλατανιών που υπάρχουν, άρα ως μια δεδομένα «στριμωγμένη» παραλία ανάμεσα σε μεγάλους κορμούς δέντρων, θα έπρεπε να έχει μία περισσότερο «ανοιχτή» κατασκευή. Δείχνοντας μάλιστα την Ψανή, όπου όλα τα παραπάνω ως βασικές αρχές διατηρήθηκαν, δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν πως η άνοδος της δυτικής παραλίας της πόλης, σε σχέση με την ανατολική, οφείλεται εν μέρει και σε αυτή την παράμετρο.
Γυρίζοντας το χρόνο πίσω, στην περίοδο που σχεδιαζόταν το έργο επί της θητείας του Γιάννη Νταουσάνη, μπορούμε να θυμηθούμε πολλές συζητήσεις που είχαν λάβει χώρα δημόσια, με αρκετούς εκείνη την περίοδο να καταθέτουν τις παρατηρήσεις τους για τις προβλέψεις του έργου, έχοντας μάλιστα μεταξύ άλλων και το επιχείρημα ότι η συγκεκριμένη μελέτη ανάπλασης αποτελούσε στην ουσία αντιγραφή μίας άλλης που προοριζόταν για την Κω (;).
Αξίζει μία νέα συζήτηση;
Το αποτέλεσμα που έφερε η συγκεκριμένη παρέμβαση, τόσο από πλευράς κατασκευής, όσο και από πλευράς «ανταπόδοσης» σε επισκέπτες, περιπατητές και επαγγελματίες, σε κάθε περίπτωση δεν είναι το καλύτερο δυνατό. Με την επισήμανση, και πάλι, ότι δεν επιθυμούμε να «αρχιτεκτονίσουμε», καταθέτουμε σήμερα το συγκεκριμένο προβληματισμό, και ρωτάμε απλώς μήπως με την ευκαιρία της συζήτησης που γίνεται για τα κατεστραμμένα ντεκ, λέμε μήπως θα ήταν μία καλή αφορμή να δούμε και πάλι το εάν το Γρίμποβο χρειάζεται μία άλλου είδους κατασκευή. Εσείς τι λέτε;
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας «εμπρός»
 |
Eφημ.ΕΜΠΡΟΣ
The post Μήπως να ξαναδούμε από το Γρίμποβο τη θάλασσα appeared first on Nafpaktia News.