O μπασκετμπολίστας της Αχαγιάς ‘82, Άγγελος Τσάμης αναφέρεται για πρώτη φορά στον ρατσισμό που βίωσε όταν αγωνιζόταν στη Γαλλία, κατακρίνει τη συμπεριφορά του Τάκη Τσουκαλά απέναντι στον Θανάση Αντετοκούνμπο και αναγνωρίζει πως στην καριέρα του υπέπεσε σε λάθη.
Της Έφης Χρυσανθοπούλου
Αγοράκι αμούστακο, άνοιξε διστακτικά την πόρτα και διήνυσε το παρκέ για να φτάσει στον απέναντι πάγκο. Ένας φίλος του τού πέταξε την πορτοκαλί μπάλα και από εκείνη τη στιγμή γνώριζε πως θα είναι η γυναίκα της ζωής του. Έκανε μαζί της ταξίδια. Άλλοτε την αγκάλιαζε σφιχτά και άλλοτε τα έβαζε μαζί της, που δεν του έκανε το χατίρι. Τριάντα περίπου χρόνια μετά, άνοιξε και πάλι την πόρτα. Αυτήν την φορά, λίγα μέτρα πιο πέρα, σε ένα πιο σύγχρονο γήπεδο. Ο Άγγελος Τσάμης έφυγε παιδάκι από την Αχαγιά ‘82 για να ανοίξει τα μπασκετικά του φτερά και επέστρεψε άντρας, προκειμένου να κλείσει την καριέρα του ως παίκτης.
Λίγο καιρό προτού ρίξει την… αυλαία μιλά για το όμορφο αυτό ταξίδι. Αναφέρεται στα λάθη και στα σωστά, την ομάδα της καρδιάς του, τους αντιπάλους που τον δυσκόλεψαν και τον προπονητή που δεν θα ήθελε να ξανασυνεργαστεί. Ο ρατσισμός που ένιωσε, αγωνιζόμενος στο εξωτερικό, η συμβίωση με τους Ρομά στην πόλη που γεννήθηκε και μεγάλωσε αλλά και το ίδιο το μπάσκετ, τον έκαναν να μισεί το ρατσισμό. Αυτό άλλωστε, το αποδεικνύουν και οι φίλοι του που κατάγονται από όλα τα μέρη του κόσμου, ανεξαρτήτως χώρας, χρώματος, θρησκείας…
• Θα βασιστώ στο concept της φωτογράφισης και θα σε ρωτήσω τι σημαίνει για σένα το τατουάζ; Είναι τέχνη, είναι έκφραση, είναι μόδα;
AΓΓΕΛΟΣ ΤΣΑΜΗΣ: Το τατουάζ για μένα είναι τρόπος έκφρασης. Κάνεις ένα τατουάζ για να εκφράσεις αυτό που νιώθεις, δηλαδή το αποτυπώνεις στο σώμα σου. Το συναίσθημα είναι το πρώτο πράγμα, που ωθεί έναν άνθρωπο να κάνει τατουάζ. Προσωπικά, έχω μερικά και τις περισσότερες φορές το συναίσθημα με ώθησε να τα κάνω και δεν το έχω μετανιώσει. Βέβαια, θεωρώ πώς στις ημέρες μας έχει γίνει και λίγο “μόδα”, γεγονός που με βρίσκει εντελώς αντίθετο.
Με αφορμή τη συγκεκριμένη ερώτηση, θα ήθελα να ευχαριστώ το μαγαζί, το οποίο μάς φιλοξένησε για τη συνέντευξή μας. Πραγματικά όσοι ενδιαφέρονται θα πρέπει να το επισκεφθούν, μιας και βρίσκεται στην καρδιά της Πάτρας.
• “Όχι στον ρατσισμό”, δηλαδή “ναι στον σεβασμό για τον συνάνθρωπό μας”… Εσύ έχεις βιώσει ρατσισμό, όταν αγωνιζόσουν στο εξωτερικό; Πώς το αντιμετώπισες;
Α.Τ.: Ένα τατουάζ τέτοιου μηνύματος νομίζω ότι αξίζει να το κάνει κάποιος, Εάν έζησα το ρατσισμό; Θα μπορούσα να πω πώς ναι. Το 2012 έπαιξα στη Γαλλία και υπήρξαν στιγμές που ένιωσα ρατσισμό, όχι λόγω χρώματος αλλά για την καταγωγή μου και για το γεγονός ότι είμαι Έλληνας. Ήταν περίεργο να σου πω την αλήθεια, πόσο μάλλον όταν συμβαίνει σε μία χώρα που ζει τον ρατσισμό ή τον έζησε στο παρελθόν, αφού ένα πολύ μεγάλο ποσοστό αποτελείται από “έγχρωμους” πολίτες.
Ωστόσο, κατάφερα να το ξεπεράσω πολύ γρήγορα και να καταφέρω να ζήσω σε μία πολύ όμορφη χώρα όπως είναι η Γαλλία χωρίς πλέον ενοχλήσεις τέτοιου είδους.
* Θυμάσαι κάποιο σκηνικό έντονα;
Α.Τ.: Ένας συμπαίκτης μου στα αποδυτήρια μου είπε, “Τι κάνεις εδώ ΒρωμοΈλληνα; Σάς τελείωσαν τα λεφτά και ήρθες εδώ;”
• Θεωρείς ότι το μπάσκετ είναι ένας τρόπος για να εξαφανιστεί ο ρατσισμός ή από την άλλη, ο οπαδισμός φροντίζει στην έντονη διατήρησή του; Ας δούμε το παράδειγμα του Τάκη Τσουκαλά και την λεκτική επίθεση στον Θανάση Αντεντοκούνμπο;
Α.Τ.: Το άθλημα που πρεσβεύω είναι ένα άθλημα που ενώνει. Ενώνει κουλτούρες, ανθρώπους ανεξαρτήτου χρώματος δέρματος, εθνικότητας και φυσικά έτσι είναι οποιοδήποτε άθλημα. Είμαι πολύ χαρούμενος που μέσω του μπάσκετ έκανα φίλους σε όλον τον κόσμο και ακόμα και τώρα κρατάω επαφές. Υπάρχουν οπαδοί, όχι όμως και φίλαθλοι, που τέτοιου είδους συμπεριφορές τις έχουν για φυσιολογικές. Φυσικά δεν είμαι μαζί τους και ζητώ την παραδειγματική τους τιμωρία μέσω πάντα της δικαστικής οδού, Οπότε, θεωρώ λάθος την αντίδρασή του συγκεκριμένου ανθρώπου και δίκαιη την αποπομπή από την τηλεόραση και την κλήση του στο δικαστήριο. Πόσο μάλλον, όταν μιλάμε για έναν παίκτη που αγωνίζεται στην Εθνική Ελλάδας και τον αδερφό του μεγαλύτερου Έλληνα μπασκετμπολίστα στον κόσμο.
• Θεωρείς σωστή την απόφαση του Γιάννη Αντετοκούνμπο να μην αγωνίζεται τα τελευταία χρόνια στην Εθνική Ελλάδος; Τι έχεις να πεις σε αυτούς που δεν τον θεωρούν Έλληνα;
Α.Τ.: Θα ξεκινήσω από το τελευταίο. Και βέβαια έχει κάθε δικαίωμα να θεωρεί τον εαυτό του Έλληνα. Ένα παιδί που ακούει τον εθνικό μας ύμνο και δακρύζει από συγκίνηση, δεν θα μπορούσε να μην θεωρείται Έλληνας. Όσον αφορά στην Εθνική, νομίζω ότι δεν έχει την πλήρη ευθύνη για το γεγονός ότι δεν ακολούθησε τις αποστολές. Μιλάμε για το μεγαλύτερο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου, οπότε υπάρχουν ρήτρες όχι μόνο από την ομάδα του παίκτη αλλά και από το ίδιο το NBA.
• Κατάγεσαι από την Κάτω Αχαγιά, όπου η μισή σχεδόν πόλη κατοικείται από Ρομά. Η συνύπαρξη είναι ομαλή; Τι πρέπει να βελτιωθεί;
Α.Τ.: Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που υπήρχαν θέματα διαχωρισμού μεταξύ μας. Πλέον, οι ζωές μας κυλάνε φυσιολογικά, ακολουθώντας όλοι τους κανόνες της κοινωνίας μας. Δεν υπάρχει πλέον η καχυποψία ή ο ρατσισμός που υπήρχε τα πρώτα χρόνια παρουσίας των Ρομά εδώ. Βέβαια, πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης και για τις δύο πλευρές. Το λάθος όπως προείπα είναι ο διαχωρισμός. Πολλές φορές αν κάποιος Ρομά κάνει μια παρανομία δινουμε μεγαλύτερη έμφαση στο γεγονός το ίδιο από ότι όταν το κάνει ένας Λαϊκός.
• Φέτος, πήρες την απόφαση να αναμειχθείς με τα πολιτικά και να θέσεις υποψηφιότητα ως Δημοτικός Σύμβουλος στη Δυτική Αχαϊα.. Τι σε οδήγησε σε αυτήν την απόφαση;
Α.Τ.: Θεωρώ τον εαυτό μου ενεργό πολίτη, πολιτικοποιημένο ως εκεί που πρέπει και αυτό που έκανα πάντα ήταν να θέλω να βοηθώ την πόλη μου είτε να γίνεται γνωστή εκτός των τοιχών,είτε κάνοντας δραστηριότητες όπου δεν είχαν ξαναγίνει στην περιοχή. Δεν είμαι μόνο ένας αθλητής μπάσκετ που απλά ξέρει να σκάει μία μπάλα. Δεν είμαι ο άνθρωπος του “σκάσε και μη μιλάς εσύ, δεν ξέρεις”. Έχω απόψεις, ιδέες, όνειρα, όρεξη και θέλω να βοηθήσω μέσα πάντα από συνεργασίες για να πραγματοποιηθούν κάποια από αυτά.
• Αν σε παρακολουθήσει κάποιος στα social media βλέπει την αγάπη που έχεις στην πόλη σου. Αυτός είναι ένας λόγος που αποφάσισες να διοργανώσεις το Τσαμέλο Καπ στην Αχαγιά;
Α.Τ.: Ναι, ξεκάθαρα ναι. Ανέκαθεν από την επαγγελματική μου καριέρα προσπαθούσα να διαφημίζω το μέρος μου. Έτσι λοιπόν, μέσω της Ακαδημίας μου, Αστέρια Αχαϊας δημιοργήσαμε το All Star Game, που γινόταν κάθε καλοκαίρι με προσκεκλημένους αθλητές και προσωπικότητες του χώρου μας αναγνωρισμένης αξίας.
Κάπως έτσι, σε συνέχεια αυτών των αγώνων, δημιούργησα το Tsamelo Cup , ένα τουρνουά του μπάσκετ που μετρά δύο χρόνια συνεχής παρουσίας και ετοιμαζόμαστε για το φετινό με σκοπό να γίνει θεσμός. Μέσα στο καλοκαίρι μας λοιπόν, ετοιμαστείτε για το Tsamelo Cup 2019, με πολλές καινούριες εκπλήξεις.
• Αν και είχες προτάσεις σε πρώτη και δεύτερη τη τάξη κατηγορία, αποφάσισες να αγωνιστείς στη Γ’ Εθνική. Στο παρελθόν είχες αναφέρει πώς θες να κλείσεις την καριέρα σου στην Αχαγιά ‘82. Η επιστροφή σου στην Αχαγιά δείχνει και το τέλος της καριέρας σου;
Α.Τ.: Πήρα μία απόφαση, προτού ακόμα αποφασίσω να ασχοληθώ με το εκλογικό κομματι της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η απόφαση αυτή είχε να κάνει με την απόφασή μου να κλείσω έναν κύκλο, όπως ακριβώς τον άνοιξα. Έτσι λοιπόν, αποφασίζω να κλείσω την καριέρα μου στην ομάδα που ξεκίνησα, στην Αχαγιά 82.
Αυτό ωστόσο δεν έχει έρθει ακόμα, θα έρθει όμως σύντομα κι εγώ θα είμαι ευτυχισμένος γι’ αυτήν την ωραία “βόλτα”. Μία βόλτα που ήταν μεγάλη αλλά και σύντομη συνάμα, όμως κέρδισα πάρα πολλά, όπως γνωριμίες, φίλους σε όλον τον κόσμο και από όλον τον κόσμο. Κέρδισα επίσης την υγεία μου, νιώθω ακόμα δυνατός γιατί γεννήθηκα αθλητής και αυτό που ήταν χόμπι για μένα έγινε επάγγελμα. Είμαι έτοιμος όμως, για την επόμενη ημέρα.
• Την οποία έχεις φανταστεί ως….;
Α.Τ.: Ως προπονητής ακαδημιών και μικρών ηλικιών και ίσως προπονητής ατομικής βελτίωσης. Ήδη έχω ξεκινήσει αυτό το εγχείρημα, δείχνει να είναι ωραίο και να ανταποκρίνομαι. Ίδωμεν όμως το μέλλον τι άλλο μου επιφυλλάσει.
• Πώς θα ήταν το ιδανικό φινάλε για σένα;
Α.Τ.: Σίγουρα θα ήθελα ένα φιλικό με φίλους που υπήρξαν συμπαίκτες μου καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας μου, ειδάλλως θα ήθελα ένα παιχνίδι, με την ομάδα της καρδιάς μου, τον Κολοσσό Ρόδου εδώ στην Κάτω Αχαϊα .
• Αν γύριζες τον χρόνο πίσω, τι θα άλλαζες στην μπασκετική σου πορεία;
Α.Τ.: Δεν θα άλλαζα τίποτα. Όλα ήταν σωστά και όλα λάθος και έπρεπε να τα κάνω. Δεν μετανιώνω για τίποτα. Κέρδισα και έχασα και όλα είχαν την δική τους αξία.
• Ποιον θεωρείς τον κορυφαίο Έλληνα μπασκετμπολίστα;
Α.Τ.: Αν εξαιρέσεις τον Γιάννη Αντετονκούμπο, Δημήτρης Διαμαντίδης και Βασίλης Σπανούλης αδιαμφισβήτητα. Και αυτοί που πάντα με δυσκόλευαν, όπως και άλλους δύο εκατομμύρια παίκτες (γέλια).
• Με ποιον προπονητή δεν θα ήθελες να ξανασυνεργαστείς;
Α.Τ.: Με πολύ μεγάλο σεβασμό προς το πρόσωπό του και μόνο για τον τρόπο χρησιμοποίησής μου, θα έλεγα με τον κόουτς Αγγέλου. Δυστυχώς δεν είχαμε καλή συνεργασία στο αγωνιστικό κομμάτι. Κατά τα άλλα, τον σέβομαι απεριόριστα.
• Επίλεξε εσύ τον τρόπο που θες να κλείσουμε τη συνέντευξη…
Α.Τ.: Κλείνοντας να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλες αυτές τις ομάδες που με έκαναν μέλος τους. Πετύχαμε σχεδόν σε όλες πολλά και νιώθω ευγνωμοσύνη και σεβασμό σε όσους με διάλεξαν.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον μάνατζέρ μου, τον Τάσο Δελημπαλταδάκη, που ήταν δίπλα μου σε όλο αυτό. Στην οικογένειά μου σαφέστατα και στον μεγαλύτερο θαυμαστή μου, τον αδερφό μου.
Στη γυναίκα μου που με ακολούθησε παντού και πάντα χωρίς αναστολές και θα κλείσω με αυτό: Τα καλύτερα έρχονται…
Υ.Γ.: Αχαγιά ‘82, Ολυμπιάδα Πατρών, ΑΕΚ, Κολοσσός Ρόδου, Λιμόζ, Κολοσσός Ρόδου, Προμηθέας Πατρών, Χολαργός, Αχαγιά 82. Σάς ευχαριστώ όλους σας!
* Για τις ανάγκες της φωτογράφισης, ευχαριστούμε πολύ το κατάστημα τατουάζ Citrus, Ραδινού 3 και τον Χρήστο Κατσιγιάννη για την υπέροχη συνεργασία που είχαμε.
