Κοινωνία «Ένα ακόμα λαμπρό Κερκυραϊκό Πάσχα, αλλά…», γράφει ο Διονύσης Μάμαλος.
Για μια ακόμα φορά το Κερκυραϊκό Πάσχα επιβεβαίωσε τα κολακευτικά σχόλια που το συνοδεύουν, ότι είναι το κορυφαίο Πάσχα, το οποίο προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες, τόσο από το εσωτερικό, αλλά και από το εξωτερικό, κυρίως όταν συμπίπτει το Πάσχα μας με το Πάσχα των Καθολικών.
Είναι κορυφαίο το Κερκυραϊκό Πάσχα γιατί και φέτος προσέλκυσε χιλιάδες επισκέπτες, αφού σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία είχαμε 40% περίπου αύξηση από τις θαλάσσιες εισόδους του νησιού, δηλαδή από τις πορθμειακές γραμμές Κέρκυρα – Ηγουμενίτσα και Λευκίμμη – Ηγουμενίτσα. Επίσης είχαμε αύξηση στην κίνηση του Υπεραστικού ΚΤΕΛ περίπου 6% σε μια πρώτη εκτίμηση. Περιμένουμε και τα στοιχεία από το αεροδρόμιο, κυρίως για τις πτήσεις του εσωτερικού.
Είναι κορυφαίο το Κερκυραϊκό Πάσχα γιατί τα έθιμα που το συνοδεύουν είναι λαμπρά, όπως οι Επιτάφιοι, τους οποίους συνοδεύουν οι Φιλαρμονικές μας, οι χορωδίες μας, και τα παιδιά μας οι μαθητές και οι πρόσκοποι, σε ένα καταπληκτικό αρχιτεκτονικό περιβάλλον μοναδικό για την χώρα μας και ένα από τα εξαιρετικά σε όλη την Ευρώπη.
Είναι κορυφαίο το Κερκυραϊκό Πάσχα, γιατί ένα ολόκληρο νησί, ζει και αναπνέει έναν ολόκληρο χρόνο, για να βιώσει την Μεγάλη Εβδομάδα όλα τα τεκταινόμενα και όχι μόνο να τα βιώσει, αλλά βάζει την ψυχή του για να «συμβεί» αυτό, είτε συμμετέχοντας στις εκδηλώσεις τις θρησκευτικές και τις πολιτιστικές, είτε ως θεατής.
Είναι κορυφαίο το Κερκυραϊκό Πάσχα, γιατί ως δια μαγείας αυτή την εβδομάδα, δηλαδή τη Μεγάλη εβδομάδα «εξαφανίζονται» όλες οι στρεβλώσεις που μας ταλανίζουν τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου, είτε πρόκειται για το κυκλοφοριακό, αφού αποδίδουν σε μεγάλο βαθμό τα μέτρα που ισχύουν αυτές τις ημέρες τα τελευταία 15 χρόνια, σε σημείο που να διερωτόμαστε όλοι γιατί δεν «μονιμοποιούνται» αυτά τα μέτρα (βλέπε, περιφερειακά παρκινγκ), είτε σκουπίδια. Εντάξει τουλάχιστον στο κέντρο ήταν καθαρά.
Και εδώ ανοίγει μια μεγάλη συζήτηση για τα πασχαλινά έθιμα του τόπου μας. Ελλοχεύει ο κίνδυνος εμπορευματοποίησης του Πάσχα μας; Κινδυνεύει το Πάσχα μας να μετατραπεί σε φολκλόρ, απομακρύνοντας το θρησκευτικό συναίσθημα που πρέπει να αποπνέουν οι θρησκευτικές εκδηλώσεις; Και άλλα πολλά ερωτήματα και ερωτηματικά.
Οφείλω να πω ότι σε γενικές γραμμές όσα ζήσαμε το φετινό Πάσχα, δεν αφήνουν πολλά περιθώρια γκρίνιας. Εντάξει να συμφωνήσω ότι οι μπότηδες ρίχνονται στις 11.00 και 11.05 έχει σταματήσει η ρίψη τους και όχι στις 11.20, γιατί εδώ υπάρχει και ένα θέμα ασφάλειας. Όπως επίσης είναι φάουλ οι μπότηδες με τα σήματα των ομάδων ή τεράστιοι μπότηδες τους οποίους «ντύνουμε» με κόκκινα μαντήλια!!! Έλεος παιδιά. Όπως επίσης καταλαβαίνω ότι την δεκαετία του 50, του 60 και λίγο του 70, τα πρώτα χρόνια υπήρχε το έθιμο, ακόμα και στο κέντρο της πόλης να σφάζουν τα αρνιά, αλλά τώρα πλέον βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα και θα πρέπει και για λόγους υγιεινής, αλλά και αισθητικής να προσαρμόσουμε αυτό το έθιμο στις σύγχρονες διάχυτες κοινωνικές αξίες. Και επιπλέον θα πρέπει να πούμε και ένα «εύγε» γιατί σε ένα μεγάλο βαθμό αντιμετωπίστηκε το παραεμπόριο. Όχι ότι επαλείφθηκε, αλλά σίγουρα δεν ήταν στο βαθμό που το ζήσαμε τα προηγούμενα χρόνια.
Σε γενικές γραμμές οφείλουμε να πούμε σε όλους όσους συνέβαλαν για το φετινό Πάσχα, ένα μπράβο. Βεβαίως ισχύει πάντα ότι ο εχθρός του καλού, είναι το καλύτερο.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις «Επισημάνσεις της Κυριακής», 05-05-2019.