Λουκιανός Ζαμίτ: «Οι οικοδεσπότες του Αχιλλείου/ Η αυτοκράτειρα Ελισάβετ & ο κάιζερ Γουλιέλμος Β΄», γράφει […]

Βιβλίο Λουκιανός Ζαμίτ: «Οι οικοδεσπότες του Αχιλλείου/ Η αυτοκράτειρα Ελισάβετ & ο κάιζερ Γουλιέλμος Β΄», γράφει ο Γ. Ζούμπος.

Πόσο μπορεί να έχει αλλάξει ένα κτίριο και ένας χώρος μέσα σε 60 χρόνια; Αρκετά και σίγουρα περισσότερο αν το δούμε και στα «νιάτα» του πριν 128 χρόνια.

Δύο επισκέψεις του σεβαστού και αγαπητού συμπολίτη Λουκιανού Ζαμίτ στο Αχίλλειο, με απόσταση έξι σχεδόν δεκαετιών, ήταν η αφορμή για το τελευταίο του βιβλίο «Οι οικοδεσπότες του Αχιλλείου/ Η αυτοκράτειρα Ελισάβετ & ο κάιζερ Γουλιέλμος Β΄».

Αειθαλής και άοκνος ο Λουκιανός Ζαμίτ, μας δίνει μέσα από τις αναμνήσεις του την ιστορία του Αχιλλείου και την ιστορία των δύο διαδοχικών αρχικών του ιδιοκτητών, χωρίς να παραλείψει να επισημάνει τις πολιτικές και τοπικές κοινωνικές διαστάσεις που είχε η παρουσία των επιφανών ξένων στο νησί

Περίοδος Ελισάβετ

Η πρώτη περίοδος του Αχιλλείου είναι και η σημαντικότερή του. Ο συγγραφέας περιγράφει ένα χώρο μιας άλλης εποχής τον οποία ο σημερινός επισκέπτης είναι δύσκολο να αναγνωρίσει σε πολλά σημεία.

Από «Το βιβλίο της Αυτοκράτειρας Ελισάβετ / Φύλλα Ημερολογίου» του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου μας παραθέτει ο συγγραφέας ένα απόσπασμα από για τις επισκέψεις της θλιμμένης αυτοκράτειρας στο Ποντικονήσι, όπως γράφει η ίδια:

«Είναι ένας περαματάρης εκεί που μοιάζει ίδιος o Χάρων. Μες τη βάρκα του με τα κουπιά με περνά στο νησί σα μια ψυχή θλιμμένη και νοσταλγική. Μόλις κατέβω στ’ ακρογιάλι, αμέσως λύνει τη βάρκα του, δίχως να πη λέξη. Κ’ εγώ μπαίνω μέσα και μένω το ίδιο αμίλητη. Αντίκρυ, στο νησί, έρχεται ο ερημίτης να με υποδεχθή. Μου φέρνει μέλι και αμύγδαλα να βάλω στο στόμα μου, να ξεχάσω τη ζωή και τον απάνω κόσμο…».

Περίοδος Κάιζερ

Στα χρόνια του δεύτερου ιδιοκτήτη, κάιζερ Γουλιέλμου Β΄, το Αχίλλειο χάνει το αρχικό του «ύφος» και οι αλλαγές είναι ακόμα σημαντικότερες στα επόμενα χρόνια, μέχρι σήμερα.

Γράφει ο Κάιζερ στα απομνημονεύματά του: «(…) Το βλέμμα μας στρέφεται, ακόμη μερικές φορές προς το ωραίο σπίτι, που καθώς απομακρυνόμαστε το σχήμα του όλο και περισσότερο θαμπώνει. Τόσο ώστε να πρέπει κανείς να σφουγγίσει τα μάτια του, για να το διακρίνει. Για δες μερικών τα μάτια είναι βουρκωμένα μα κανείς δεν θα παρεξηγήσει

τον άλλοι μια και ο καθένας μας αφήνει πίσω του έναν ολόκληρο κόσμο, που ήταν τόσο ωραίος.(…) Σε λίγο περνάμε κάτω από το Αχίλλειο, όσον είναι δυνατό κοντύτερά του. Ακόμα μια ματιά για τον τελευταίο αποχαιρετισμό. Να ο Πηλείδης. Έχε γεια, Αχιλλέα, γιε του Πηλέα, και φύλαγέ μας το Αχίλλειο. Να και το άγαλμα της αυτοκρατόρισσας Ελισάβετ, που λάμπει κάτασπρο απέναντί μας. Έχε γεια αυτοκρατόρισσα Ελισάβετ. Αν θέλει o θεός, θα ξανάρθουμε ε πάλι (…)»

Ο συγγραφέας

Ο Λουκιανός Ζαμίτ γεννιέται το 1931 στην Κέρκυρα όπου και ζει. Εμφανίζεται στα γράμματα το 1952, σε ηλικία 21 χρονών με δημοσίευση διηγημάτων στην «Καθολική» της Αθήνας. Από το 1953 δημοσιεύει στην κερκυραϊκή «Εφημερίδα των Ειδήσεων», μια συνεργασία που συνεχίζεται για δεκαετίες, μέχρι το κλείσιμο της εφημερίδας.

Εκτός από τις αυτοτελείς εκδόσεις, διηγήματα έχει δημοσιεύσει στον καθημερινό και περιοδικό τύπο, καθώς και σε λογοτεχνικά περιοδικά όπως «Πρώτο Σκαλί», «Επτανησιακό Ημερολόγιο», «Πόρφυρα», στις ανθολογίες «Τραπεζική Άνοιξη», «Ανθολογία Λόγου και Τέχνης Τραπεζικών» κ.ά. Συνεργασίες και διηγήματά του έχουν επίσης μεταδοθεί κατά καιρούς από το κρατικό ραδιόφωνο.

Πολλά από τα διηγήματά του αναφέρονται στην περίοδο του πολέμου και της Κατοχής, ενώ σειρά δημοσιευμένων ιστορικών μελετών του αναφέρονται στην Κέρκυρα του 19ουαιώνα. Έχει παρουσιάσει επίσης πολλά ιστορικά θέματα από το βήμα της Εταιρείας Κερκυραϊκών Σπουδών (διοικητικό της μέλος συνεχώς από το 1963), της Αναγνωστικής και του Ροταριανού Ομίλου.

Γιώργος Σ. Ζούμπος
Μαθηματικός,
Δρ. Τμ. Ιστορίας Ιονίου Παν/μίου

Η βιβλιοπαρουσίαση δημοσιεύτηκε στις «Επισημάνσεις της Κυριακής», 30-06-2019.


Πηγή