«Πιάσαμε πάτο, παρακάτω δεν πάει…», γράφει ο Διονύσης Μάμαλος.

Κοινωνία «Πιάσαμε πάτο, παρακάτω δεν πάει…», γράφει ο Διονύσης Μάμαλος.

Αποτελεί γενικευμένη διαπίστωση ότι η Κέρκυρα τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης και απαξίωσης, κυρίως λόγω της έλλειψης μεγάλων έργων, για την συντήρηση και αναβάθμιση των υπαρχόντων υποδομών, όπως εκτεταμένες παρεμβάσεις στο οδικό δίκτυο, αλλά, πολύ περισσότερο, γιατί λείπει το όραμα και ο σχεδιασμός για μεγάλα έργα, που θα ανεβάσουν επίπεδο το νησί μας και θα δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις, τόσο για τη βελτίωση της καθημερινότητας των κατοίκων, όσο και για την αναπτυξιακή προοπτική του τόπου μας.

Με λίγα λόγια, έχουμε μείνει πολύ πίσω, με ευθύνη όσων ασκούν εξουσία, όλων των βαθμίδων, της τοπικής αυτοδιοίκησης Α! και Β! βαθμού, αλλά και των κοινοβουλευτικών μας εκπροσώπων, χωρίς να παραγνωρίζω και την ευθύνη άλλων φορέων, όπως των παραγωγικών φορέων.

Αν γυρίσουμε πίσω στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 η Κέρκυρα βρέθηκε στο επίκεντρο της Ευρώπης, με την πραγματοποίηση το 1994 της Συνόδου Κορυφής στο νησί μας, όπου με αυτή την ευκαιρία «έπεσαν» για έργα, 17 δις. δραχμές. Βέβαια κάποιος θα ρωτήσει αν όλα αυτά τα χρήματα «επενδύθηκαν» και αξιοποιήθηκαν με το σωστό τρόπο και στο έπακρο. Θα συμφωνήσω με αυτόν τον προβληματισμό ή το ρητορικό το ερώτημα αλλά είναι μια άλλη υπόθεση και συζήτηση. Κρατώ την υπεραξία που κέρδισε το νησί από αυτό το γεγονός. Εκείνη την περίοδο έγιναν έργα όπως ο Βιολογικός της πόλης, που έδωσε τέλος σε ένα χρόνιο πρόβλημα, η υπογειοποίηση των δικτύων στη παλιά πόλη, συνολικού προϋπολογισμού περίπου 5 δις δραχμών, αλλά και έργα στα δίκτυα της ύδρευσης και της αποχέτευσης της πόλης προϋπολογισμού 7,5 δις δραχμών. Τότε, εκείνη την περίοδο, συγκεκριμένα το 1995 τέθηκαν οι βάσεις και για ένα οραματικό έργο που θα έλυνε το υδρευτικό πρόβλημα, το έργο των Φραγμάτων. Εκείνη την περίοδο επίσης πραγματοποιούνταν στο νησί μας οι αγώνες ταχυπλόων σκαφών Formula 1 και 3, οι οποίοι μεταδίδονταν τηλεοπτικά σε όλο τον κόσμο. Στο τέλος αυτής της δεκαετίας το 1998 θεμελιώθηκε το νέο Νοσοκομείο, το οποίο βέβαια ολοκληρώθηκε μετά από πολλά χρόνια το 2009 και επίσης το νησί μας ξαναβρέθηκε στο επίκεντρο της Ευρώπης με την πραγματοποίηση της Συνόδου των Υπουργών Γεωργίας. Συγκεκριμένα στο τέλος της δεκαετίας του 1990 και αρχή του 2000.

Και στη πρώτη δεκαετία, μετά το Μιλένιουμ, η Κέρκυρα ήταν στο προσκήνιο, όπου υπήρχε όραμα και πραγματοποιούνταν, έστω και με προβλήματα και δυσκολίες, έργα σημαντικά. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ένα πολύ σημαντικό επίτευγμα όπως ήταν η ένταξη της Παλιάς Πόλης, στον κατάλογο των μνημείων Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ουνέσκο, εγχείρημα το οποίο ξεκίνησε το 2005 και ολοκληρώθηκε το 2007. Αλλά τότε υπήρχαν σε θέσεις εξουσίας άτομα τα οποία, όχι μόνο είχαν όραμα για τον τόπο μας αλλά και μπορούσαν να συνεργαστούν για το καλό του τόπου μας. Ο κάθε φορέας εξουσίας ερχόταν συμπληρωματικά και υποβοηθητικά να υποστηρίξει τις προσπάθειες του άλλου φορέα για το κοινό καλό. Είναι χαρακτηριστική η καταλυτική και ουσιαστική παρέμβαση του Νίκου Δένδια, που είχε συμβάλει στη κοινή προσπάθεια με τις ενέργειες του και μεταξύ των άλλων είχε επικαλεστεί και χρησιμοποιήσει τη βοήθεια του πρέσβη της χώρας μας στην Ουνέσκο του Γιώργου Αναστασόπουλου, ο οποίος «έφυγε» πρόσφατα από την ζωή.

Στη πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, φοβάμαι ότι έγιναν και τα τελευταία μεγάλα έργα στο νησί μας. Να θυμηθώ την υπόθεση του Δικαστικού Μεγάρου, ενός έργου που καρκινοβατούσε, όπως και το Νοσοκομείο, μάλιστα είχε έρθει ο τότε Υπουργός Δικαιοσύνης ο κύριος Παπαληγούρας, ο οποίος έθεσε το δίλημμα στους φορείς της Κέρκυρας, να κατασκευαστεί το μισό έργο, λόγω έλλειψης χρημάτων και στην πορεία να ολοκληρωθεί. Λίγους μήνες αργότερα τον αντικατέστησε στο Υπουργείο Δικαιοσύνης ο Νίκος Δένδιας και το έργο ολοκληρώθηκε στο σύνολο του. Μάλιστα για να εξασφαλιστεί η ολοκλήρωση του, ο Κερκυραίος πολιτικός, εξασφάλισε δύο πηγές χρηματοδότησης. Και όχι μόνο αυτό, επί Υπουργίας του, αυτό το 6μηνο περίπου, αφού μετά έπεσε η Κυβέρνησε, σε συνεργασία με τον Κερκυραίο δικηγόρο Σπύρο Ιωάννου, Πρόεδρο της Θέμιδος Κατασκευαστικής, ενέγραψε πίστωση 2 εκατομμυρίων για την αγορά οικοπέδου για τις νέες Φυλακές, ορίστηκε μάλιστα και ο διαγωνισμός για τις 26 Νοεμβρίου του 2009, αλλά έπεσε η Κυβέρνηση της Ν.Δ και ο νέος Υπουργός του ΠΑΣΟΚ Χάρις Καστανίδης ακύρωσε το διαγωνισμό και χάθηκε η ευκαιρία κατασκευής νέων Φυλακών.

Το 2009 η Κέρκυρα βρέθηκε για μια ακόμα φορά στο διεθνές προσκήνιο με την πραγματοποίηση της συνεδρίασης του ΟΟΣΑ στο νησί μας. Τέλος, στο τέλος της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, λύθηκε, επιτέλους, το στεγαστικό πρόβλημα των Αστυνομικών και Πυροσβεστικών Υπηρεσιών του νησιού μας, με την μεταφορά τους στο χώρο του παλαιού Νοσοκομείου.

Και από τότε, το χάος. Το μοναδικό έργο πνοής, με αναπτυξιακή δυναμική, ήταν ο προσήνεμος μόλος για τα κρουαζιερόπλοια.

Οι απερχόμενες αυτοδιοικητικές αρχές έχουν εγγράψει ως παρακαταθήκη στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές αρχές μια σειρά από σημαντικά έργα όπως το Φοίνικα, το μουσείο Γιαλινά, έργα οδοποιίας για το Δήμο περίπου 10 εκατομμυρίων ευρώ και επίσης ένα σημαντικό ποσό που φθάνει ατ 20 εκατομμύρια για το επαρχιακό δίκτυο, την υλοποίηση τμήματος του μικρού δακτυλίου, το εργοστάσιο για την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων και άλλα. Είναι αρκετά για να αλλάξουν την εικόνα του νησιού προς το καλύτερο. Όχι αλλά είναι ένα σημαντικό βήμα για να αρχίσει να αναστρέφεται το αρνητικό κλίμα των τελευταίων ετών.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις «Επισημάνσεις της Κυριακής», 21-07-2019.


Πηγή