«Φίλα με»… στο κάστρο – Ιδανική κατάληξη για το 8ο Φεστιβάλ του Δήμου Ανδραβίδας – Κυλλήνης!

  • Επανάσταση συναισθημάτων! Το σίγουρο είναι πως δε φτάνει «Μόνο μια φορά» για να χορτάσεις το Σταμάτη Κραουνάκη
  • Τα αγόρια της Σπείρας σ’ ένα αληθινά ιαματικό θέαμα, γεμάτο τραγούδια από όλες τις εποχές, απ’ όλα τα μέρη του κόσμου
  • Ιδανική κατάληξη για το 8ο Φεστιβάλ του Δήμου Ανδραβίδας – Κυλλήνης!

Μαγικό το μεσαιωνικό κάστρο Χλεμούτσι. Ένα φεγγάρι όνειρο. Ακονισμένα φωνές, καρδιές κι αισθήματα… Ο Σταμάτης Κραουνάκης και οι Σπείρα Σπείρα μας χάρισαν ένα υπέροχο πρόγραμμα που επαναπροσδιόρισε στις καρδιές μας το τρυφερό παραμύθι της συλλογικής διασκέδασης. Γλέντησαν οικογένειες και μοναχικοί… παρέες και ερωτευμένοι.

Μας μοίρασαν αισθήματα κι όσοι βρεθήκαμε εκεί ζήσαμε ένα μικρό θαύμα αγάπης…

Γίναμε όλοι ένα. Αρχηγός ο Έρωτας. Τρεις γενιές τραγούδια και σπουδαία μικρά ποιητικά κείμενα βαφτισμένα στη μουσική που δε σταματάει ποτέ.

Ήταν μια μεγάλη λαϊκή βραδιά, με κύριο ρεπερτόριο τις δημιουργίες του μεγάλου συνθέτης, αλλά και εμπλουτισμένη με όμορφα – και συχνά απρόβλεπτα- τραγούδια και πολλές εκπλήξεις…!!

Μια όμορφη καλοκαιρινή βραδιά και κάτω από το φως του φεγγαριού ίσως στο πιο ειδυλλιακό τοπίο της Ηλείας ο Σταμάτης Κραουνάκης και η έξοχη ομάδα του μας προσέφεραν μουσικές δροσιές. Θα είναι παράλειψη να μην αναφέρω πως όλοι συμμετείχαμε με θέρμη, αλλά και με κατάνυξη όταν αυτό χρειαζόταν, στα τραγούδια των συντελεστών.

Οι Σπείρα Σπείρα ξεκίνησαν να τραγουδούν επί σκηνής, με τον συνθέτη να τους απολαμβάνει καθισμένος μαζί μας. Λίγη ώρα αργότερα, ήρθε η μεγάλη στιγμή να ενωθεί και ο ίδιος με την ομάδα του. Χρώμα, ρυθμός, ένταση και ένα καρδιοχτύπι σαν αυτό του έρωτα, που κάθε φορά που θα έρθεις αντιμέτωπος με την μουσική ιδιοφυΐα που λέγεται Σταμάτης Κραουνάκης, δεν γίνεται να μην το νιώσεις. Ένας κύκλος ζωής μέσα σε μια βραδιά συναισθημάτων. Αυτό που έγινε αναμφισβήτητα αντιληπτό από τον κόσμο, είναι το πόσο έχει δουλέψει αυτή η ομάδα στην απόδοση των τραγουδιών, από την ενορχήστρωση και τις άψογες φωνές, έως και την θεατρική απόδοση (χορογραφίες) όλου του προγράμματος.

Παίρνοντας το μικρόφωνο ο συνθέτης τραγούδησε με τρομερό χιούμορ «Το τελευταίο βράδυ μου» διανθισμένο με βιτριολικές ατάκες· η πληθωρική παρουσία του γέμισε το χώρο και όλο το κοινό «ενώθηκε» μαζί του.

Με ξεχωριστή μαεστρία άρχισε να μας κατευθύνει σε μονοπάτια μοναδικά, μουσικά, συναισθηματικά και ιστορικά, ενώ παράλληλα φρόντιζε με τις απίστευτες ατάκες του να μας κάνει να χαμογελούμε. Δίνοντάς μας άδεια να τραγουδήσουμε μαζί του και συντονίζοντας τον ρυθμό της κερκίδας. Είναι πραγματικά μαγικό το γεγονός πως για να γίνει το κοινό η χορωδία του και ο Σταμάτης Κραουνάκης φίλος μας, είναι δυο τραγούδια δρόμος.

Ακολούθησαν πολλά αυτοσχέδια στιχάκια, συμβουλές στα αισθηματικά, πειράγματα με το κοινό και πολλά… Αριστοφανικά -όποιος ήταν εκεί γνωρίζει για τι μιλάω…- για να επιβεβαιώσουν το πόσο ακομπλεξάριστος κι ελεύθερος άνθρωπος είναι, αυτή η μουσική ευφυΐα.

Ο Κραουνάκης μαζί με τα αστείρευτου ταλέντου αγόρια της Σπείρα Σπείρα, μας χάρισαν ένα παθιασμένο ταξίδι στο ελληνικό τραγούδι, μας στροβίλισαν…

Αυτή η παράσταση ξεχείλιζε αγάπη προς ένα δομικό στοιχείο της ελληνικής ψυχής, το ελληνικό τραγούδι. Δηλαδή, ξεχείλιζε αγάπη για τον Έλληνα.

Όποια κι αν ήταν η διάθεσή μας πηγαίνοντας στη «γιορτή» ένα είναι το βέβαιο. Φύγαμε μικρά παιδιά, με την ψυχή φωτεινή και γεμάτη και πάνω από όλα καινούργια· πήραμε μαζί μας λόγια, αισθήματα, χειροκροτήματα, γέλια, δάκρυα, σπίθες…

Ήταν μια βραδιά με νόημα, με πολλή αγάπη και με ακούσματα που ο τραγουδοποιός του έρωτα κατάφερε ν’ αγγίξει τις ψυχές μας… Το σίγουρο είναι πως δε φτάνει «Μόνο μια φορά» για να χορτάσεις. Φίλα με… φίλα με πολύ, συνέχεια…

Σ’ ευχαριστούμε Σταμάτη!!


Πηγή