Κοινωνία «Τα ήσυχα καλοκαιρινά βράδια», γράφει η Ρέα Ντούρου.
Προσωπικά τα καλοκαίρια τα σιχαινόμουν. Δεν μου άρεσαν. Ήθελα χειμώνα, κρύο και όχι ήλιο, υγρασία, άμμο κ.α. Φέτος όμως το καλοκαίρι το αγάπησα. Το έζησα διαφορετικά. Ενδεχομένως κατάλαβα την αξία του.
Ένα καλοκαίρι δύσκολο σε πολιτικό επίπεδο και με πολλές αλλαγές τις οποίες πλέον αρχίζουμε και συνηθίζουμε έχοντας πάντα μια ελπίδα ότι τα πράγματα θα πάνε καλύτερα για την πατρίδα μας και κυρίως για το νησί μας. Ένα καλοκαίρι δύσκολο για εμάς τους δημοσιογράφους που ζούσαμε σε συνθήκες ”καύσωνα” το πολιτικό σκηνικό με συνεχόμενες εκλογές.
Σε όλη αυτή την τρέλα μία βουτιά ήταν η ξεκούραση μου. Μία κρύα μπύρα σε ένα ακρογιάλι ήταν η ηρεμία μου, μακριά από αποτελέσματα εκλογών και άγχος. Μία βόλτα αργά το βράδυ στην παραλιακή της Γαρίτσας με έκανε να αγαπήσω αυτό το καλοκαίρι.
Όταν τα κορναρίσματα των νικητών σώπασαν, τα βράδια ησύχασαν. Πήραν άλλη μορφή. Πιο ήρεμη, πιο γλυκιά.
Νικητές και ηττημένοι άφησαν στην άκρη τα αποτελέσματα και απόλαυσαν την βόλτα τους στην πανέμορφη καλοκαιρινή νυχτερινή Κέρκυρα. Μια Κέρκυρα που παρά τα προβλήματα της, ζει το καλοκαίρι της. Και μαζί της το ζούμε και όλοι εμείς που έχουμε την ευλογία να μένουμε σε αυτό το νησί.
Από αυτό το καλοκαίρι θα κρατήσω το άρωμα από το γιασεμί στη νέα μου γειτονιά, την εικόνα με τα φωτισμένα υπέρλαμπρα σκάφη στην Γαρίτσα, ανθρώπους που γνώρισα και εκτίμησα, αλλά κυρίως κρατάω τα καλοκαιρινά όνειρα που σε γεμίζουν ελπίδα για τον χειμώνα.
Αν αυτά θα υλοποιηθούν; Κανείς μας δεν ξέρει. Αλλά σίγουρα αυτό το καλοκαίρι έμαθα να τα ζω, να ελπίζω και να περιμένω τον χειμώνα πιο αισιόδοξη…
Καλό Φθινόπωρο!