Μπορεί η Ασφάλεια Δυτικής Αχαΐας να «σαρώνει» καθημερινά την περιοχή, έχοντας καλή επίδοση στο δύσκολο έργο της, με συλλήψεις κακοποιών, εξιχνιάσεις αρκετών κλοπών και υποθέσεων ναρκωτικών, ωστόσο ένα «κοινό μυστικό» του κάμπου φαίνεται να διαφεύγει των υπευθύνων της ΕΛΑΣ, αφήνοντας ένα ιδότυπο «κύκλωμμα» να δρα ανενόχλητο σε πολλά χωριά, με τα μέλη του να κάνουν «χρυσές» δουλειές.
Oπως προκύπτει κάτω από τη μύτη των αστυνομικών και μάλιστα σε πολλά σημεία της περιοχής, καταγράφεται η ευρεία χρήση και κυκλοφορία κλεμμένων δικύκλων, ο αριθμός των οποίων μόνο μικρός δεν είναι.
Το «κοινό μυστικό», που διόλου τυχαία, επιβεβαιώνουν ουκ ολίγοι γνώστες της όλης καλοστημένης «επιχείρησης», φαίνεται να ξεκινά από τα Σαγέϊκα αλλά και χωριά της γειτονικής Ηλείας και να εξαπλώνεται σε πολλές κοινότητες, που έχουν ως κύριο αντικείμενο την εκμετάλλευση της αγροτικής γης.
Κάποιοι, έχοντας βρει τις άκρες, προμηθεύονται – άγνωστο από που – κλεμμένα μηχανάκια, μικρού κυβισμού και με μικρά σχετικά χρηματικά ποσά τα πωλούν σε κατοίκους ή αλλοδαπούς εργάτες γης, κυκλοφορώντας άνετα, χωρίς κανένα νόμιμο χαρτί ή ακόμα και άδεια οδήγησης, που στην προκειμένη περίπτωση φαντάζει να΄ναι το λιγότερο.
Είναι ενδεικτική η πληροφορία ότι μόνο στην περιοχή του Λιμνοχωρίου, αυτή τη στιγμή έχουν – με τον παραπάνω τρόπο – διατεθεί και κυκλοφορούν ανενόχλητα περί τα 50 δίκυκλα, παλιά αλλά ακόμα και καινούργια. Ανάλογες αναφορές υπάρχουν και για περιπτώσεις τέτοιες, σε Λακκόπετρα, Λάππα, Βουπράσιο κ.ά.
Η αστυνομία δεν έχει δώσει το στίγμα της, με ελέγχους, εδώ και 3 χρόνια όταν σε επιχείρηση «σκούπα» είχε εντοπίσει αρκετά κλεμμένα τροχοφόρα, στέλνοντας τους «αγοραστές» τους στη δικαιοσύνη.
Ωστόσο η ατιμωρησία και η χαλάρωση των μέτρων έχουν ανδρώσει τους μεσάζοντες, έλληνες ή αλλοδαπούς.
ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ