Μπορεί να μη θέλουν να προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις ή διαμαρτυρίες ή ακόμα να μιλήσουν ανοικτά για το θέμα του αντικαπνιστικού νόμου, όμως, στις συζητήσεις που κάνουν μεταξύ τους και γενικότερα με άτομα που σχετίζονται με το χώρο της εστίασης, το λένε ξεκάθαρα: Η εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας και μάλιστα με έναν τέτοιον απόλυτο τρόπο, χωρίς ένα μεταβατικό στάδιο, έχει αρνητικές επιπτώσεις στον τζίρο τους. "Αναγκαζόμαστε και διώχνουμε παρέες" έλεγε πρόσφατα ένας από τους γνωστούς επαγγελματίες εστίασης της Πάτρας με μεγάλη διαδρομή στο χώρο.
Υπάρχουν βλέπετε παρέες που δεν δέχονται να κάτσουν έξω, στους ειδικούς χώρους που έχουν διαμορφώσει τα καταστήματα για τον αντικαπνιστικό νόμο και άλλοι που εξακολουθούν και το παίρνουν προσωπικά, έχοντας ένα συναίσθημα παραγκωνισμού και εξοστρακισμού, εκ μέρους του υπόλοιπου συνόλου.
Τη μεγαλύτερη ζημιά από πλευράς τζίρου την έχουν πάθει τα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης, ενώ αρνητικές επιπτώσεις έχει η εφαρμογή του νόμου και στα τσιπουράδικα, στα κουτούκια ή στις ταβέρνες.
Αντίθετα, λιγότερες συνέπειες έχει ο νόμος στο κλασικά εστιατόρια, όπου εκεί ο άλλος σηκώνεται εύκολα μετά το φαγητό του για να βγει και να καπνίσει, κάτι που πλέον κάνουν και οι περισσότεροι από τους καπνιστές στο σπίτι τους. Σε πολλά από τα καφέ της Πάτρας το κάπνισμα επιτρέπεται μόνο στους εξωτερικούς χώρους που έχουν διαμορφωθεί ειδικά από τα μαγαζιά, βάζοντας σόμπες και τα σχετικά.
Όλα αυτά τη στιγμή που, σύμφωνα με τα όσα λένε οι επαγγελματίες εστίασης, έχουν χαλάσει ήδη αρκετά χρήματα για τον εξαερισμό, για τις κλιματιστικές εγκαταστάσεις και γενικότερα για να μη δέχονται οι πελάτες τους τις συνέπειες των καπνών και των μυρωδιών που υπάρχουν πάντα στους κλειστούς χώρους, είτε αυτοί είναι καπνιστές, είτε όχι.
Εφαρμόζουν το νόμο στο σύνολό τους και στην πληρότητά του
Πάντως, είναι γεγονός ότι το σύνολο σχεδόν των καταστημάτων εστίασης και αναψυχής της Πάτρας έχουν εφαρμόσει πλήρως τον αντικαπνιστικό νόμο, μη μπορώντας άλλωστε να κάνουν και κάτι διαφορετικό, με τους ελέγχους των κλιμακίων να είναι συνεχείς και επιπλέον να υπάρχει πάντα και ο κίνδυνος των τηλεφωνικών καταγγελιών.
Υπάρχουν όμως και ορισμένοι που δεν συμμορφώνονται με αποτέλεσμα να προκύπτει αθέμιτος ανταγωνισμός. Ωστόσο, όπως υποστηρίζουν αρκετοί από τους επαγγελματίες εστίασης, ο νόμος μέχρι στιγμής, δεν εφαρμόζεται και τόσο ισότιμα, αλλά σχετίζεται κυρίως με τον κλάδο. Για παράδειγμα στις δημόσιες υπηρεσίες και στα κτίρια των δημόσιων οργανισμών οι έλεγχοι δεν έχουν καν ξεκινήσει.
Μπορεί κάποιος να καταγγείλει έναν καπνιστή που καπνίζει σε ένα κλειστό χώρο (νοσοκομείο, λεωφορείο κτλ), αλλά έλεγχος για την ώρα δεν υπάρχει. Πρέπει πρώτα να βγάλει η κάθε υπηρεσία τον αρμόδιο υπάλληλο που θα είναι υπεύθυνος για το θέμα και στη συνέχεια να γίνουν οι σχετικές διαδικασίες που προβλέπονται.
Γραφειοκρατικά ζητήματα που κάπου έχουν "κολλήσει" από τους κεντρικούς μηχανισμούς του υπουργείου και πρόκειται να ολοκληρωθούν μέσα στο επόμενο δίμηνο. Η ουσία είναι ότι για την ώρα το βάρος του αντικαπνιστικού νόμου επωμίζεται για ακόμα μία φορά η εστίαση.