- «Ο χρόνος ωστόσο κυλάει. Και έργο εξακολουθεί να μη βλέπει η ζακυνθινή κοινωνία παρά μόνο έναν αδρανή δήμαρχο μ’ ένα επίσης αδρανές επιτελείο»
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ| Εν αρχή ην ο λόγος-του κ. δημάρχου στην προκειμένη περίπτωση. Όχι τίποτα σπουδαίο. Υποσχετικός πλην νεφελώδης, αόριστος περί πάντων αλλά και ασαφώς καταγγελτικός εναντίον δικαίων και αδίκων. Δικαίωμά του, ο λόγος είναι ο καθρέφτης του ανθρώπου. Τον λόγο όμως ακολουθεί το έργο. Έτσι είθισται. Κι όταν πρόκειται περί δημάρχου, ο οποίος παρέλαβε, όπως ισχυρίζεται, έναν τόπο παραμελημένο ή και κακοποιημένο από τη φθορά του χρόνου και την έλλειψη προγραμματικών έργων προηγούμενων διοικήσεων, το έργο έπρεπε να αρχίσει από την επομένη της ορκωμοσίας του. Όφειλε λοιπόν να καθαρίσει το λόγο του από τα νέφη και τις ασάφειες, να επαναδιατυπώσει τους σχεδιασμούς του και να βάλει μπροστά. Αυτός και το επιτελείο του. Δεν ξεκίνησε τους πρώτους μήνες. Υποτίθεται ότι και γνώση είχε επί του αντικειμένου το οποίο αναλάμβανε, και χρόνο να προσδιορίσει τους στόχους του, αφού πλέον είχε ενημερωθεί διεξοδικά από τις αρμόδιες υπηρεσίες. Ωστόσο παρέμεινε αδρανής, καθώς, όπως αποδείχθηκε, ούτε γνώση είχε ούτε παραγωγική ήταν η συνεργασία του με αρκετά από τα δημοτικά στελέχη της παράταξής του και τις δημοτικές υπηρεσίες. Δεν ξεκίνησε ούτε με τη συμπλήρωση του πρώτου έτους, ούτε καν σήμερα. Η μόνη κινητικότητα την οποία επέδειξε αφορά στην αναζήτηση καλικάντζαρων που δήθεν του πριονίζουν το δέντρο της εξουσίας. Κάποιους από τους «δαίμονες» τους βρήκε στα πρόσωπα στενών συνεργατών του, αντιδημάρχων και άλλων δημοτικών στελεχών, και άλλους στις μνήμες του παρελθόντος. Μερικοί εξ εκείνων των πρωταγωνιστών μπορούν να του απαντήσουν, και το κάνουν ή θα το κάνουν σύντομα, άλλοι όμως αδυνατούν. Όχι από πρόθεση, απλώς δεν βρίσκονται πια στη ζωή. Ο χρόνος ωστόσο κυλάει. Και έργο εξακολουθεί να μη βλέπει η ζακυνθινή κοινωνία παρά μόνο έναν αδρανή δήμαρχο μ’ ένα επίσης αδρανές επιτελείο. Το οδικό-αστικό, περιαστικό και επαρχιακό-δίκτυο παραμένει στο μεγαλύτερο μέρος του σε κατάσταση από άθλια έως τρισάθλια, η φροντίδα για την ασφαλή μετακίνηση πεζών ή ποδηλάτων σε ολόκληρο το νησί είναι ανύπαρκτη, το αποχετευτικό δίκτυο περιμένει να δοκιμαστεί και πάλι το επόμενο καλοκαίρι, τα απορρίμματα και η διαχείρισή τους έχουν γίνει ο εφιάλτης κατοίκων και επισκεπτών, η εξασφάλιση τρεχούμενου και καθαρού νερού αδύνατη, η εκτέλεση έργων κοινής ωφέλειας, αθλητισμού και πολιτισμού λευκό χαρτί σε μαύρο φόντο. Το μόνο στο οποίο σταθερά επιδίδονται ο κ. δήμαρχος και το επιτελείο του είναι να «καπνίζουν» πρόσωπα που τους χαλούν το κέφι. «Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν», θα παρατηρούσαν οι αρχαίοι Λακεδαίμονες, όμως στο μεταξύ η κοινωνία απαιτεί: «γενηθήτω έργο». Επ’ αυτού κρίνεται ο κ. δήμαρχος- και το επιτελείο του-και θα εξακολουθήσει να κρίνεται όλο και πιο αυστηρά, όσο περνάει ο καιρός. Ζάκυνθος 3/12/2020
Υστερόγραφο ερώτημα: είναι ν’ απορεί κανείς με τα προβλήματα που λέει πως ανακάλυψε σε προ 20ετίας έργα, όπως αυτό της αποχέτευσης της πόλης, που έσωσε τη Ζάκυνθο από πολύ επικίνδυνες καταστάσεις, αφού θα μπορούσε μια και απουσίαζε από το νησί, να ρωτήσει τον Αντιπρόεδρο που ο ίδιος όρισε στη ΔΕΥΑΖ και που σαν γενικός διευθυντής της επιχείρησης τότε, επέβλεπε την εξέλιξη του έργου. Αμέσως θα μάθαινε πως την τεχνική παρακολούθηση και την οικονομική διαχείριση του έργου την είχε η κρατική Περιφέρεια Ιονίων Νήσων και πως ο συκοφαντικός εκβραχισμός, ο οποίος έχει κριθεί και από την Δικαιοσύνη, κόστισε το «τεράστιο» ποσό των 10.000 ευρώ. Πως όμως να πάρεις στα σοβαρά έναν δήμαρχο που υποτιμά και χλευάζει μια νόμιμη αμοιβή 180 ευρώ, σε κάποιον που μπορεί να έχει ανάγκη να τα εισπράξει, με τον ίδιο τρόπο που τα εισέπραξαν άλλοι φιλικά προσκείμενοι σε αυτόν σύμβουλοι, επειδή τα δικά του μηνιαία έσοδα, όπως τα έχει δηλώσει ο ίδιος στο «πόθεν έσχες» του και τα οποία τον αναγκάζουν να είναι άμισθος από το Δήμο, φτάνουν τα 5.690 ευρώ;