Με την λαμπρότητα που της αρμόζει πανηγύρισε η Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Ιράς

Τηρώντας όλα τα μέτρα για την μη διάδοση της πανδημίας γιορτάσε σήμερα η γυναικεία Ιερά Μονή του Αγίου Νικολάου στο ετήσιο πανηγύρι της. Στη σημερινή Αρχιερατική Θεία Λειτουργία χοροστάτησε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Λευκάδος και Ιθάκης κ.κ. Θεόφιλος.

Ακολούθησε λιτάνευση της εικόνας στον προαύλιο χώρο της Μονής και αρτοκλασία.

Το παλιό μοναστήρι του Αγίου Νικολάου αποτελεί τόπο προσκυνήματος για όλη τη Λευκάδα και όχι μόνο όπως τόνισε ο πάτερ-Αθανάσιος, είναι ο δεύτερος φάρος του Ακρωτηρίου. Βρίσκεται στο Ν.Δ. άκρο της Λευκάδας, κοντά στο ακρωτήριο Λευκάτα, που συνδέεται με την αρχαία ποιήτρια Σαπφώ, με τον γνωστό φάρο και λίγα χλμ. μετά την περίφημη παραλία Πόρτο Κατσίκι. Η ονομασία «Ιρά» ή «Νιρά», όπως το προφέρουν οι ντόπιοι, προέρχεται πιθανώς από το ειδωλολατρικό Ιερό του Λευκάτα Απόλλωνα στο απόκρημνο ακρωτήριο Λευκάτας.

Το μοναστήρι χτίσθηκε ίσως λίγο μετά το πέρασμα του λειψάνου του Αγίου Νικολάου και από τη Λευκάδα (1087), καθώς το μετέφεραν οι Σταυροφόροι από τα Μύρα της Μ. Ασίας προς το Μπάρι της Ιταλίας. Ιστορικές πληροφορίες υπάρχουν για την ανακαίνισή του τον 17ο αιωνα από τον πρώην Επίσκοπο Παραμυθίας Κλήμη. Αργότερα περιήλθε σε οικογένειες του γειτονικού χωριού Αθάνι, οι οποίες αφιέρωσαν στη Μονή αρκετά κτήματα. Τη διοίκηση της Μονής είχαν οι οικογένειες των κτητόρων.

Πολλές φορές η δυσπρόσιτη παλαιότερα, Μονή του Αγίου Νικολάου χρησιμοποιήθηκε ως τόπος εξορίας κληρικών. Προσέφερε σπουδαία πνευματική και υλική στήριξη στους κατοίκους της γύρω περιοχής στα χρόνια της ξενικής κατοχής και αργότερα. Στα τέλη του 19ου αιώνα πραγματοποιήθηκαν σημαντικές ανακαινιστικές εργασίες με την επιστασία του δραστήριου ηγουμένου της Μονής, ιερομονάχου Παγκρατίου Κατωπόδη. Σήμερα θεωρείται γυναικεία μονή εν ενεργεία.

Στο καθολικό της Μονής σώζεται σχεδόν ανέπαφο το καταπληκτικό τέμπλο, έργο του Ανδρέα Μπέτζου (1799). Επίσης, στη Μονή ανήκει η μοναδικής τέχνης εικόνα του Αγ. Νικολάου (1699), διά χειρός Δημητρίου Φώσκαρη. Έξω από το μοναστήρι σώζεται παλιό αλώνι και πέτρινες κυψέλες για μελίσσια, που αφθονούν στην περιοχή, χάρη στο άφθονο θυμάρι που φυτρώνει γύρω.

Πανηγυρίζει κάθε χρόνο στις 10 Μαΐου, εις ανάμνησιν της «παρόδου» (μετακομιδή) του ι. λειψάνου του Αγ. Νικολάου.

.


Πηγή