Έφυγε το βράδυ της Ανάστασης ένα γνήσιο τέκνο και κορυφαίος εκπρόσωπος του ζακυνθινού πνεύματος, ο ακαδημαϊκός ομότιμος καθηγητής Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου ( ΕΜΠ) Δημήτριος Μαρίνος Κουρής Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1946. Ήταν παντρεμένος με την αείμνηστη Αγγελική Μπόν, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά τον Σπύρο και τον Νικήτα. Μετά την συνταξιοδότηση του έμενε μόνιμα στην Ζάκυνθο. Εργάστηκε για 35 και πλέον χρόνια στην ανώτατη εκπαίδευση ( ΕΜΠ- ΤΕΙ Αιγάλεω και ΤΕΙ Ιονίων Νήσων- Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο ) και στην βιομηχανία ( Ελληνικά Διυλιστήρια Ασπροπύργου ) Είχε διατελέσει μεταξύ άλλων Διευθυντής του εργαστηρίου Σχεδιασμού και Ανάλυσης Διεργασιών, Πρόεδρος του επιμορφωτικού κέντρου Χημικών Μηχανικών, Ακαδημαϊκός υπεύθυνος του Μεταπτυχιακού Προγράμματος : Περιβαλλοντικός Σχεδιασμός ¨Έργων Υποδομής, στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, Πρόεδρος της σχολής Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ . Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του υπήρξε τεχνικός και επιστημονικός σύμβουλος σε περισσότερους από 20 Οργανισμούς – Επιχειρήσεις του Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα . Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει 250 επιστημονικές δημοσιεύσεις, ενώ ήταν αξιολογητής – κριτής επιστημονικών εργασιών σε πολλά διεθνή περιοδικά. Από το 1975 είχε αναπτύξει συνδικαλιστική δραστηριότητα ( ΕΜΠ, Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, Πανελλήνιος Σύλλογος Χημικών Μηχανικών ). Παρά την ενασχόληση του σε κορυφαίο ελληνικό και διεθνές επιστημονικό επίπεδο, είχε πάντα στην σκέψη του και στην ψυχή του την αγαπημένη του Ζάκυνθο. Προσπάθησε να συμβάλει στην διατήρηση και ανάπτυξη όλων εκείνων των στοιχείων, που συγκροτούν την ιδιαιτερότητα και την αξία της στον χρόνο. Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη και πρώτος πρόεδρος (1996) της Εταιρεία Μελέτης, Έρευνας, Προαγωγής Πολιτισμού ο « Πλατύφορος» Συνέβαλλε στον σχεδιασμό του νέου νοσοκομείου Ζακύνθου με την ανάλυση των διαχρονικών επιδημιολογικών δεδομένων του νησιού, το 2004. Με λογισμό και με όνειρο τίμησε την αυτοδιοίκηση της Ζακύνθου το 2014, πραγματοποιώντας μια τομή, που τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα της αυτοδιοίκησης. Προσηνής και ανθρώπινος, με το σκωπτικό του πνεύμα ήταν αξιαγάπητος από όλους τους ζακυνθινούς. Ήταν ένας δικός τους άνθρωπος. Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στα παιδιά του Νικήτα και Σπύρο και σε όλη την οικογένεια του. Ζάκυνθος 2/5/2021