Με την κατάθεση του αναισθησιολόγου, ο οποίος μαζί με άλλους ιατρούς του Καραμανδάνειου έκανε ΚΑΡΠΑ στην Τζωρτζίνα, όταν το κοριτσάκι υπέστη ανακοπή, συνεχίστηκε η δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο.
Ο αναισθησιολόγος κατέθεσε πως ειδοποιήθηκε πως υπάρχει επείγον περιστατικό στην παιδιατρική κλινική. «Όρμησα στο θάλαμο και είδα σε ένα κρεβατάκι ένα παιδί που βρισκόταν σε καρδιαναπνευστική διακοπή. Ήταν νεκρό… Δεν είχε κανένα ζωτικό σημείο, ήταν ωχρό και κυανικό μαζί», περιέγραψε εμφανώς φορτισμένος στο δικαστήριο και συνέχισε να μιλά για τις αγωνιώδεις προσπάθειες των ιατρών να επαναφέρουν στη ζωή την Τζωρτζίνα.
Η συγκλονιστική κατάθεση αναισθησιολόγου στη δίκη Πισπιρίγκου
«Κάναμε ΚΑΡΠΑ δίνοντας δόσεις αδρεναλίνης ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Δεν μπορώ να περιγράψω την ένταση της στιγμής, το άγχος το στρες. Μόνο αν ζήσεις τέτοιο περιστατικό μπορείς να το περιγράψεις. Είναι πολύ δύσκολη κατάσταση για γιατρό να αντιμετωπίσει τέτοιο περιστατικό και μάλιστα σε παιδί. Ρώτησα συναδέλφους, τι συμβαίνει με αυτό το παιδί, μου είπαν ότι ήρθε με αναφερόμενους σπασμούς. Τους λέω τι δηλαδή, σπασμοί για πολλή ώρα. Όχι μου λένε. Αλλά ξέρετε ποιο είναι αυτό το παιδί; Είναι το παιδί της οικογένειας που έχει χάσει άλλα δύο παιδιά….»
«Έγινε έκρηξη στο μυαλό μου»
Ο κ.Χασαπόπουλος, είπε πως όταν συνειδητοποίησε ότι πρόκειται για τη μεγάλη κόρη της οικογένειας Δασκαλάκη, που ήδη θρηνούσε την απώλεια άλλων δύο κοριτσιών, ένιωσε να εκρήγνυται το μυαλό του.
«Έγινε έκρηξη στο μυαλό μου. Πριν από λίγες ημέρες είχαμε υποδεχτεί την μικρή Ίριδα στα εξωτερικά ιατρεία. Ήταν νεκρό όταν το φέρανε στο νοσοκομείο δεν μπορούσε να γίνει τίποτα. Έγινε η έκρηξη εκείνη τη στιγμή στο κεφάλι μου. Λέω δεν είναι δυνατόν…Τρία παιδιά…
Κάναμε συνεχώς προσπάθειες, απινιδωτές, συμπιέσεις…. Παρακαλούσα το παιδί και της έλεγα μην φύγεις , δεν θα πεθάνεις κι εσύ…είχε περάσει αρκετή ώρα ανάνηψης σχεδόν τρία τέταρτα. Όλοι είχαμε κουραστεί. Κι εκεί που ήμασταν έτοιμοι να αφήσουμε, βλέπω στο μόνιτορ ελαφρά ερεθίσματα. Αναθαρρήσαμε.., λέω κάτι συμβαίνει και σε λίγα λεπτά το παιδί βλέπουμε να ξεκινά φυσιολογικός ρυθμός καρδιακός. Αποκαταστάθηκαν σφύξεις του παιδιού, απέκτησε πίεση, επανήλθε χρώμα, προσπαθούσε να κάνει προσπάθεια αναπνοής.
Ήταν συγκλονιστική στιγμή. Αρχίζαμε να κλαίμε. Ακόμα κι εγώ. Πού είμαι έμπειρος 40 χρόνια αναισθησιολόγος δεν μπόρεσα να κρύψω την συγκίνησή μου που το παιδί επέστρεψε στη ζωή».
Πηγή: iefimerida.gr