Π.Ι.Ν «Τα έργα θα τελειώσουν κάποτε, αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο…», του Διoνύση Μάμαλου.
Αποτελεί γενικευμένη διαπίστωση ότι δυστυχώς η Κέρκυρα έχει μείνει πολύ πίσω σε ότι αφορά τις υποδομές της, που είναι πλέον γερασμένες, ελλιπώς συντηρημένες, ενώ δεν έχουν γίνει νέα μεγάλα έργα, «έργα πνοής» όπως τα ονομάζουμε και θα μπορούσαν να ανεβάσουν επίπεδο τον τουριστικό μας προορισμό, αλλά το κυριότερο θα βελτίωναν την καθημερινότητα των κατοίκων του νησιού.
Πέρασαν σχεδόν 4,5 χρόνια και η απερχόμενη Περιφερειακή Αρχή έχει να παρουσιάσει ελάχιστο έργο και αυτά τα έργα τα οποία αναμένεται να ολοκληρωθούν παραμονές εκλογών, φαντάζομαι κατά το Ελληνικό σύνηθες, να κόψουμε και καμία κορδέλα, είναι έργα συνεχιζόμενα, δηλαδή έργα τα οποία εμπνεύστηκαν, σχεδίασαν, δημοπράτησαν και ξεκίνησαν προηγούμενες Περιφερειακές Αρχές, είτε αιρετή, είτε κρατική. Κανένα καινούργιο έργο.
Θα με ρωτήσετε και θα «νομιμοποιείται να πανηγυρίζει για την ολοκλήρωση αυτών των έργων;», τι να σας πω και εγώ; Καλό είναι για τον τόπο να γίνονται έργα και πιο καλό, έργα τα οποία ξεκινούν κάποια στιγμή να ολοκληρώνονται. Αλλά έτσι, με αυτή την χαλαρή προσέγγιση, αντιλαμβάνεται ο οποιοσδήποτε ένας τόπος και μάλιστα αν είναι προβεβλημένος τουριστικός προορισμός, δεν μπορεί να έχει απαιτήσεις ότι εκσυγχρονίζεται και είναι ανταγωνιστικός με άλλους τουριστικούς προορισμούς.
Να γίνω συγκεκριμένος και να το εξηγηθώ. Όλα τα έργα που συμβασιοποιούνται έχουν ημερομηνία έναρξης των εργασιών και ημερομηνία αποπεράτωσης τους. Δυστυχώς στον τόπο μας ποτέ αυτές οι ημερομηνίες δεν συμπίπτουν με την πραγματικότητα και τα έργα ολοκληρώνονται αρκετά χρόνια μετά από την ημερομηνία αποπεράτωσης που αναγράφεται στη σύμβαση. Ειδικά όσον αφορά την απερχόμενη Περιφερειακή Αρχή, έχουν καταπέσει όλες οι προθεσμίες με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα Κουρτελάτσα, δηλαδή την παραλιακή της Γαρίτσας. Η οποία παραλιακή της Γαρίτσας θα ολοκληρωθεί, ναι μεν, πιο πιθανά θα ολοκληρωθεί ασθμαίνοντας και αγκομαχώντας λίγο πριν τις εκλογές για να κοπεί η κορδέλα για καθαρά προεκλογικούς λόγους, αλλά είναι ένα έργο το οποίο θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί πολύ πιο πριν και όχι στη λήξη της πενταετούς θητείας της απερχόμενης Περιφερειακής Αρχής.
Και για να κάνουμε συγκρίσεις, η προηγούμενη Περιφερειακή Αρχή, κατόρθωσε να «ζωντανέψει» ένα σημαντικό έργο, έργο πνοής πραγματικά το οποίο ήταν ξεχασμένο και χαμένο, όπως η προέκταση των 420 μέτρων του προβλήτα των κρουαζιεροπλοίων και να το ολοκληρώσει στα 3,5 χρόνια. Εντάξει έκοψε την κορδέλα η σημερινή Περιφερειακή Αρχή, αλλά ουσιαστικά το έργο το έσωσε η προηγούμενη Αρχή.
Η απερχόμενη Περιφερειακή Αρχή για να μόνο έργο μπορεί να επαίρεται ότι ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε σύμφωνα με τα οριζόμενα στη σύμβαση του και είναι το λιμάνι της Ερείκουσας, το οποίο όμως ήταν ένα έργο έτοιμο, από την πρώην Κοινότητα του νησιού από το έτος 2001 και από την πρώην Αντιδημαρχία, αλλά και πάλι καλά.
Το θέμα είναι ότι εκ του αποτελέσματος δυστυχώς έχουμε χάσει ευκαιρίες για να καλύψουμε πολλές ανάγκες που σχετίζονται με τις υποδομές του νησιού μας, μη αξιοποιώντας τα ευρωπαϊκά κονδύλια και τα συγχρηματοδοτούμενα έργα. Και το χειρότερο είναι ότι η νέα προγραμματική σύμβαση 2021 – 2027 θα είναι μειωμένη σε σχέση με την τρέχουσα, άρα πρέπει να γίνει πολύ και στοχευμένη δουλειά για την απορρόφηση αυτών των κονδυλίων και για να καλύψουμε κάποιες από τις ανάγκες του τόπου μας.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στις «Επισημάνσεις της Κυριακής», 18-11-2018.