«Είναι μια δύσκολη ερώτηση, η διαδικασία να επιλέξεις ένα ταξίδι, αφού όλα είχαν κάτι το ιδιαίτερο. Νομίζω όμως ότι το ταξίδι που κάναμε στο Τόκιο το 2015 ξεχωρίζει λόγω της χημείας και του «μίγματος» μεταξύ της ιστορίας και της παράδοσης και της μοντέρνας μεγαλούπολης…». Ο δικηγόρος Άρης Καρύδης μας ταξιδεύει στην Ιαπωνία. Έχοντας εγγράψει πολλά μίλια σε ταξιδιωτικούς προορισμούς ανά τον κόσμο, ξεχωρίζει τον συγκεκριμένο επειδή η πόλη συνδυάζει ιδανικά την παράδοση και την ιστορία με το σύγχρονο αστικό περιβάλλον της. Τι του έκανε εντύπωση; Οι Ιάπωνες… Επισκέφθηκες την πρωτεύουσα της χώρας ή την περιφέρειά της; Επισκεφθήκαμε την Κεντρική Ιαπωνία, την πόλη του Τόκιο, τη Γιοκοχάμα (το μεγαλύτερο λιμάνι της Ιαπωνίας), την Καμακούρα (πρωτεύουσα κατά τον 12-13ο αιώνα) και το Νίκκο, ένα συγκρότημα ναών από το έτος 767 μ.Χ. μέσα σε ένα καταπληκτικό εθνικό πάρκο. Ποια ατραξιόν της χώρας σε τράβηξε να την επισκεφθείς; Αυτό που είδες εκ των υστέρων ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες σου; Το ιδιαίτερο στοιχείο του Τόκιο είναι ότι δεν έχει ένα χαρακτηριστικό μνημείο ως landmark, όπως έχουμε συνηθίσει στις περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις, αλλά συνδυάζει με μοναδικό τρόπο την παλαιά πόλη της Asakusa (με τα κατάλοιπα της παλαιάς πρωτεύουσας του Edo), τους διάσπαρτους ναούς σε ολόκληρη την πόλη, τα μαγικά πάρκα και τους παραδοσιακούς «Japanese gardens», τον μεγαλύτερο σιδηροδρομικό σταθμό του κόσμου Shinjuku, τη μεγαλύτερη ψαραγορά του κόσμου με τα δεκάδες μαγαζιά για sushi, ψαρόσουπες και ψάρια μαγειρεμένα με κάθε τρόπο, τους εκατοντάδες ουρανοξύστες και τα τεράστια πολυκαταστήματα. Είναι από τις λίγες πόλεις που μπορείς να κάνεις κάθε ημέρα κάτι εντελώς διαφορετικό από την προηγούμενη και εντός λίγων λεπτών με τα μέσα μαζικής μεταφοράς να μπορείς να αλλάζεις εικόνες από την ιστορία και την παράδοση του 800 μ.Χ. στην υπερμοντέρνα πόλη του σήμερα. Πώς ήταν η συμπεριφορά των ντόπιων απέναντι στους ξένους ταξιδιώτες; Οι Ιάπωνες είναι ένας λαός που χαρακτηρίζονται από την πειθαρχία και την τάξη. Στο τρένο ή τον δρόμο κυκλοφορούν χιλιάδες κόσμου και αυτοκινήτων και δεν ακούγεται απολύτως τίποτα. Το ξενοδοχείο μας καταλάμβανε τους τελευταίους ορόφους ενός τριανταώροφου κτιρίου γραφείων και η αίθουσα του πρωινού ήταν στην είσοδο του ουρανοξύστη, χωρισμένη με κινητά υαλοπετάσματα από την είσοδο των γραφείων. Στις 8.45 κάθε πρωί περίμεναν τους έξι ανελκυστήρες εκατοντάδες υπάλληλοι, σε απόλυτη σειρά και χωρίς να ακούς τον παραμικρό θόρυβο. Στις 8.58 δεν υπήρχε κανείς στην είσοδο!!! Περιέγραψέ μας την καθημερινότητα στον τόπο που επισκέφθηκες. Πώς είναι οι συνθήκες διαβίωσης; Οι άνθρωποι έμοιαζαν κλεισμένοι στον εαυτό τους, χωρίς καμία προσπάθεια επαφής με τους γύρω τους. Στα εστιατόρια υπήρχαν δεκάδες τραπέζια δύο ατόμων και ελάχιστα μεγαλύτερα ενώ οι περισσότεροι έτρωγαν μόνοι τους. Οι άνθρωποι ήταν απόλυτα ευγενείς προς τους ξένους, πρόθυμοι να βοηθήσουν ακόμα κι εάν αυτό σήμαινε ότι θα έβγαιναν λίγο έξω από το ακριβέστατο πρόγραμμά τους. Στο άκουσμα της λέξης Ελλάδα ή Έλληνας, έβλεπες ένα τεράστιο, αληθινό χαμόγελο στο πρόσωπό τους καθώς θεωρούν την Ελλάδα ως «αντάξιά» τους πολιτιστικά. Ποια ήταν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στον πολιτισμό, τη διατροφή κ.λπ. που σου έκαναν εντύπωση; Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Ιαπωνίας είναι ακόμα και σήμερα η πειθαρχία, η προσήλωση στον στόχο, η υπεράσπιση της τιμής του προσώπου και της οικογένειας, το μέτρο σε όλες τις αντιδράσεις (συμπεριλαμβανομένης της διασκέδασης και του φαγητού), η εμμονή με τις νέες τεχνολογίες και η συνεχής προσπάθεια για αυτοβελτίωση. Οι εργαζόμενοι δεν αποχωρούν από την εργασία τους στο τέλος του ωραρίου αλλά παραμένουν, έστω κι αν δεν έχουν δουλειά, προκειμένου να δείχνουν την αφοσίωσή τους στην επιχείρηση, δεν παίρνουν όλη την ετήσια άδειά τους και νιώθουν ενοχές όταν λείπουν από την εργασία τους λόγω ασθενείας. Αισθάνεσαι ταξιδιώτης ή τουρίστας σε έναν τόπο και γιατί; Επειδή ταξιδεύω πάντα ιδιωτικά, χωρίς οργανωμένο γκρουπ, ή φτιάχνω εγώ το πρόγραμμα για μικρά γκρουπάκια με φίλους, θεωρώ τον εαυτό μου ταξιδιώτη και όχι τουρίστα, πάντα προσπαθώ να μιλώ με τον κόσμο όπου βρίσκομαι, να τρώω μόνον τοπική κουζίνα, να αποφεύγω τα fast food και τα μεγάλα μαγαζιά και να συμπεριφέρομαι βάσει των κανόνων και της νοοτροπίας του μέρους που μας φιλοξενεί. Αυτό στην Ιαπωνία δεν ήταν εύκολο, καθώς ο κόσμος ήταν πολύ κλειστός και δεν μπορούσε να κατανοήσει την περιέργεια του ταξιδιώτη και να δεχθεί να απαντήσει στις εύλογες απορίες μας για τον τρόπο ζωής τους. Άσε που δεν μου αρέσει το ρύζι και το ψάρι και κάθε πρωί έτρωγα για πρωινό ψάρι και ρύζι με φύκια!
Τι θέση έχει η φωτογραφία στα ταξίδια σου; Είναι προσωπικές αναμνήσεις ή σου αρέσει να τις μοιράζεσαι με φίλους; Η φωτογραφία είναι ιδιαίτερα σημαντική για εμένα, αν και νομίζω ότι εν τέλει αυτό που μένει στο μυαλό μας είναι η γενική εικόνα ενός τόπου που δεν μπορεί να συλληφθεί σε μία ή περισσότερες φωτογραφίες. Μου αρέσει να βγάζω φωτογραφίες συμπληρωματικά, για να θυμάμαι πράγματα και καταστάσεις που φθίνουν στη μνήμη, αλλά σπάνια τις βλέπω. Τα τελευταία χρόνια, με την παρότρυνση του φίλου – ταξιδιώτη Ανδρέα Σταυρουλόπουλου, μαζευόμαστε φίλοι και κάνουμε παρουσιάσεις φωτογραφιών – ανασκοπήσεις των ταξιδιών μας. Αυτό πραγματικά έχει πολλή πλάκα, αν και σπανίως θυμάμαι τα ονόματα όλων των ναών και κτιρίων που επισκέπτομαι. Προτιμάς τα εξωτικά ή τα κοσμοπολίτικα ταξίδια; Θεωρώ ότι είναι δύο διαφορετικοί τύποι ταξιδιού. Το ζήτημα «ταξίδι» είναι απολύτως υποκειμενικό. Προσωπικά, με ενδιαφέρει η ιστορία, η κουλτούρα και η αρχιτεκτονική ενός τόπου, περπατώ από το πρωί έως το βράδυ, προτιμώ τα λεωφορεία από το μετρό, σπάνια επιστρέφω μεσημέρι στο ξενοδοχείο και κάνω πολλές στάσεις για τοπικά μικρογεύματα. Άλλοι γνωστοί μου ενδιαφέρονται μόνον για ψώνια, πολυτελές φαγητό, σπα και ωραία ξενοδοχεία. Είναι θέμα προτεραιοτήτων και ενδιαφερόντων, δεν υπάρχει σωστό και λάθος στο ταξίδι. Με εμπειρία πια από 70 περίπου χώρες, νομίζω ότι κάποιος πρέπει να ξεκινά με τις βασικές πρωτεύουσες της Ευρώπης, να συνεχίζει με βασικούς προορισμούς εκτός Ευρώπης (Κίνα, Ιαπωνία, ΗΠΑ, Ινδία, Αυστραλία) και τις δευτερεύουσες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και να συνδυάζει αυτές με εξωτικά στοιχεία. Φυσικά, υπάρχουν και τα ειδικά ενδιαφέροντα καθενός (αθλητικά γεγονότα , ορειβασία, σκι, ιστιοπλοΐα, ψώνια, κλπ), που διαφοροποιούν τις επιλογές προορισμών. Επί χρόνια ακολουθούσα την ομάδα του Παναθηναϊκού αλλά… πάνε αυτά! Ξεχωρίζω ως προορισμούς την Κωνσταντινούπολη (την ομορφότερη πόλη του κόσμου κατ' εμέ), τις τρεις βασικές ευρωπαϊκές πρωτεύουσες (Ρώμη, Παρίσι, Λονδίνο με αυτή τη σειρά), το Τόκιο, το Πεκίνο, το Σίδνεϊ, την Αγία Πετρούπολη, το Ταλίν, τη Νέα Υόρκη, όλες τις μικρές μεσαιωνικές ιταλικές πόλεις, την Μπρυζ και τις ολλανδικές πόλεις με τα κανάλια, την Ισλανδία και τη Σκανδιναβία για το άγριο τοπίο της, το Ουζμπεκιστάν για τα καταπληκτικά αραβικά θρησκευτικά κτίριά του (τζαμιά, ισλαμικά σχολεία) αλλά και εξωτικούς προορισμούς (Φίτζι, Σεϊχέλλες από τον Ινδικό). Φυσικά δεν αναφέρομαι στις ομορφιές της Ελλάδας, αν και νομίζω ότι δεν έχουμε μόνον εμείς την «ωραιότερη» χώρα του κόσμου! Πες μας μερικά tips για την οργάνωση ενός ταξιδιού. Το διαδίκτυο έχει κάνει πολύ εύκολη την οργάνωση ενός ταξιδιού. Εγγραφείτε σε όλες τις υπηρεσίες ενημέρωσης (newsletters) των αεροπορικών εταιρειών και σε ιστοσελίδες αναζήτησης (π.χ. skyscanner.com, hotelscmbined.com), έχετε στο μυαλό σας την περίοδο που θέλετε να ταξιδέψετε και τον προϋπολογισμό σας και περιμένετε την ευκαιρία για ένα οικονομικό εισιτήριο. Κλείστε νωρίς το εισιτήριο, κλείστε ξενοδοχείο με δωρεάν ακύρωση, κι ας αναγκασθείτε κάποιες φορές να μην ταξιδέψετε (θα πάρετε πίσω τους φόρους και δεν θα πληρώσετε για το ξενοδοχείο), θα είστε μακροπρόθεσμα κερδισμένοι. Η διαμονή είναι πολύ πιο εύκολη και ανάλογη εκάστου βαλαντίου. Επίσης, εκμεταλλευθείτε συγγενείς, μακρινά ξαδέλφια, φίλους και γνωστούς! Θα το χαρούν συνήθως κι αυτοί να σας δουν!
Ποιο θα είναι το επόμενο ταξίδι σου; Δεν μου αρέσει να μιλάω λεπτομερώς για τα επόμενα ταξίδια μου αλλά ελπίζουμε να είμαστε υγιείς και να κάνουμε Πρωτοχρονιά μερικές ώρες νωρίτερα από εσάς! Έχουμε κλείσει τα εισιτήρια σε εξευτελιστική τιμή, σε προσφορά 48 ωρών, από τις 31 Ιανουαρίου, σχεδόν ένα χρόνο πριν το ταξίδι.
(Δημοσιεύθηκε στο TRIP Νοεμβρίου)