Βρισκόμαστε, σχεδόν, ένα μήνα πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές και η πολιτική αντιπαράθεση στο Δήμο μας ήδη έχει ξεκινήσει.
Παρατηρώντας τις πολιτικές τοποθετήσεις τόσο των υποψηφίων δημάρχων, όσο και των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων, δεν μπορείς παρά να εξάγεις το συμπέρασμα ότι η πολιτική αντιπαράθεση δεν βασίζεται στη λογική καλυτέρευσης των συνθηκών διαβίωσης των πολιτών, αλλά στη σύγκρουση συμφερόντων. Είναι ελάχιστοι εκείνοι, οι οποίοι προκρίνουν στις θέσεις τους ζητήματα που αφορούν την βελτίωση της καθημερινότητας του πολίτη και όχι ζητήματα, τα οποία απορρέουν από την εξυπηρέτηση προσωπικών σκοπιμοτήτων.
Η κατάρτιση των ψηφοδελτίων, των περισσότερων παρατάξεων στο δήμο Δυτικής Αχαΐας, αποδεικνύει με καταφανή τρόπο, ότι η πολιτική είναι προνόμιο κάποιων λίγων, συνήθως εκείνων με το μεγαλύτερο «μηχανισμό», εκείνων που ελέγχουν την ψήφο αρκετών οικογενειών, καθώς εκλείπουν από την πολιτική σκηνή, πολίτες, οι όποιοι είναι μέλη μαζικών φορέων (σωματείων, πολιτιστικών και αθλητικών συλλόγων, κ.α.), η δράση των οποίων είναι πολύτιμη ειδικά σε ένα δήμο της περιφέρειας, όπως ο Δήμος Δυτικής Αχαΐας.
Για την παράταξη της ΑΚΙΔΑ, αλλά και για εμένα προσωπικά, η αυτοδιοίκηση θα πρέπει να μετατραπεί στον θεσμό εκείνο, που θα προτρέπει τους πολίτες να συμμετέχουν στα κοινά, χρησιμοποιώντας τη εμπειρία που διαθέτουν από την καθημερινότητα τους, αλλάζοντας την λογική του τρόπου λήψης αποφάσεων, καθώς πλέον τα αιτήματα θα πηγάζουν από τις ίδιες τις τοπικές κοινωνίες. Τα αιτήματα αυτά, που προέρχονται από τη τριβή των πολιτών με τα ζητήματα που απασχολούν τις τοπικές κοινωνίες, μπορούν να οδηγήσουν – πιέσουν μια δημοτική αρχή στη λήψη προοδευτικών αποφάσεων.
Η παρούσα δημοτική αρχή, έλαμψε δια της απουσίας της, τόσο στον τομέα εμπλοκής των πολιτών με τις διαδικασίες λήψης αποφάσεων στο Δήμο, όσο και στην υλοποίηση μέτρων που θα βελτίωναν την καθημερινότητα των τοπικών κοινωνιών.
Ένας δήμος, όπως αυτός της Δυτικής Αχαΐας, που η κύρια επαγγελματική ασχολία των πολιτών, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ είναι η γεωργία και η κτηνοτροφία, δεν μπορεί παρά να διαθέσει τους πόρους του, που όλη αυτή την τετραετία παρέμειναν αναξιοποίητοι, στην αναβάθμιση των γεωργικών και κτηνοτροφικών υποδομών. Είναι αναγκαίο, στη παρούσα συγκυρία, να προτείνουμε, ειδικά στους νέους αγρότες, τη λογική των συνεταιριστικών εγχειρημάτων τόσο στην παραγωγή, όσο και στην μεταποίηση των προϊόντων. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης γεωργίας, είναι το κόστος παραγωγής, το οποίο παραμένει υψηλό για τους μικρούς αγρότες, με αποτέλεσμα το παραγόμενο προϊόν τους να μην είναι ανταγωνιστικό. Με την υιοθέτηση των τεχνικών της «γεωργίας ακριβείας» σε συνεταιριστικά εγχειρήματα μικρών και νέων αγροτών, το κόστος παραγωγής μειώνεται εξ’ αντικειμένου. Η λογική αυτή στοχεύει στην βελτιστοποίηση (αύξηση και καλύτερη ποιότητα) της παραγωγής, μειώνοντας το κόστος παραγωγής του αγρότη για την καλλιέργεια και τη συγκομιδή των καρπών του αγρού. Συγκεκριμένα με την «γεωργία ακριβείας» επιτυγχάνεται:
- Η μείωση των δρομολογίων ενός αγρότη, από και προς το χωράφι.
- Η μείωση της χρήσης νερού για το πότισμα του χωραφιού, μέσω της θέσπισης προγράμματος ποτίσματος, τις ώρες και τις ημέρες, που αυτό θα είναι πιο αποδοτικό για το φυτό.
- Η μείωση της χρήση λιπασμάτων – φυτοφαρμάκων, καθώς το αγροτεμάχιο με τις τεχνικές της «γεωργίας ακριβείας» διαχωρίζεται σε ζώνες και εξετάζεται σε ποια από αυτές χρειάζεται η χρήση λιπάσματος ή όχι.
- Η διευκόλυνση της συγκομιδής και της σποράς του αγροτεμαχίου.
Τα παραπάνω είναι μερικά μόνο από τα θετικά αποτελέσματα που αποφέρει η «γεωργία ακριβείας», κυρίως στο εισόδημα του παραγωγού. Επίσης, υπάρχουν θετικά αποτελέσματα και στο περιβάλλον, καθώς η χρήση λιπασμάτων γίνεται στοχευμένη, και έτσι ο υδροφόρος ορίζοντας δεν επιβαρύνεται τόσο, όσο με τις συμβατικές καλλιέργειες. Είναι δεδομένο, λοιπόν, ότι πρέπει να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που μας παρέχει πλέον η επιστήμη και η τεχνολογία, αλλά και οι συνεταιριστικές λογικές, στην γεωργία και στην κτηνοτροφία, με σκοπό την μείωση του κόστους παραγωγής, ειδικά για νέους και μικρούς αγρότες.
Σε ένα δήμο, όπου το περιβάλλον, αποτελεί πηγή ζωής για όλους του κατοίκους, αν μη τι άλλο είμαστε υποχρεωμένοι να το προστατέψουμε. Στο Δήμο Δυτικής Αχαΐας, υπάρχουν τρία κύρια ποταμιά (Πείρος, Παραπείρος και Σερδινή) και τρείς λιμνοθάλασσες (Παπά, Κοτυχίου, Καλόγριας), οι οποίες αποτελούν και προστατευόμενες περιοχές, λόγω της σπάνιας χλωρίδας και πανίδας που φιλοξενούν. Ένα κομμάτι του δάσους της Στροφιλιάς (ένα από τα μεγαλύτερα δάση στη Μεσόγειο), βρίσκεται επίσης, εντός των ορίων του δήμου μας. Θα περιμέναμε, λοιπόν, στο Δήμο Δυτικής Αχαΐας, να έχουν θεσπιστεί πολιτικές που να καταδεικνύουν την αυξημένη προστασία του περιβάλλοντος. Κάθε άλλο όμως, κι αυτό το φανερώνει, η πλήρης έλλειψη μετρήσεων ποιότητας για τα υδάτινα στρώματα της περιοχής, πράγμα που διαπιστώνεται από το διαχειριστικό σχέδιο, που έχει εκπονήσει η Ειδική Γραμματεία Υδάτων στην περιοχή μας. Είναι, παραπάνω από οφθαλμοφανές, ότι ορισμένοι υπηρετούν συμφέροντα, και θέλουν να καλύψουν αυτούς που συμπεριφέρονται με όρους ιδιοκτησίας στα υδάτινα στρώματα της περιοχής μας, αδιαφορώντας πλήρως για την ποιοτική τους υποβάθμιση, αλλά και γενικότερα για την υγεία των πολιτών, που επιβαρύνεται από την υιοθέτηση τέτοιων πρακτικών.
Σημαντική για την περιοχή είναι, επίσης, η ποιότητα των υπόγειων νερών καθώς αποτελούν το κύριο τροφοδότη ύδρευσης για την περιοχή μας. Χαρακτηριστικά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της περιοχής της Αχαγιάς, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, καθώς παρατηρείται πτώση στάθμης στις γεωτρήσεις που τροφοδοτούν με νερό την πόλη. Ανάλογα, προβλήματα παρατηρούνται και σε άλλες περιοχές του δήμου μας, με εξέχουσα περίπτωση, αυτή της κοινότητας Λαρίσου, όπου σύμφωνα με τις μετρήσεις ποιότητας στα υπόγεια ύδατα, αυτά χαρακτηρίζονται ακατάλληλα για ύδρευση. Κι όμως, τα νοικοκυριά στη συγκεκριμένη κοινότητα υδρεύονται με ακατάλληλο νερό, γεγονός που αργά ή γρήγορα θα δημιουργήσει προβλήματα στην υγεία των πολιτών. Απαράδεκτη, είναι επίσης, η ύπαρξη σε ορισμένες κοινότητες και χωρία, αγωγών αμιάντου για τη μεταφορά του νερού στα σπίτια των πολιτών, καθώς και η ανυπαρξία αποχετευτικού δικτύου.
Θα μπορούσα να σπαταλήσω, αρκετές λέξεις, ακόμα, για να περιγράψω τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες στο δήμο, όμως η λογική της στείρας παράθεσης των προβλημάτων δεν είναι αυτό που ταιριάζει στη φιλοσοφία μου για την πολιτική αντιπαράθεση. Όταν εντοπίζεις τα προβλήματα, είναι αναγκαίο να προτείνεις και τις αντίστοιχες λύσεις σε συνεργασία με τους πολίτες που τα βιώνουν και γνωρίζουν πολύ καλά τις απαντήσεις που πρέπει να δοθούν στην κατεύθυνση της καλυτέρευσης της καθημερινότητας τους. Η ΑΚΙΔΑ, προκρίνει τη θέση, ότι η πολιτική δεν είναι ασχολία των ειδικών και των λίγων, άλλα όλων. Με αυτή τη λογική συνεργάζομαι κι εγώ με την ΑΚΙΔΑ στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, για να εργαστούμε από κοινού για τη δημιουργία ενός δημοκρατικού και συμμετοχικού δήμου, που θα είναι αρωγός στην ζωή των πολιτών και πυλώνας προστασίας των δικαιωμάτων τους.
*Ο Θύμιος Χρυσανθόπουλος είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Δυτικής Αχαΐας, με το συνδυασμό ΑΚΙΔΑ