Γιατί προκρίνεται η μελέτη Ζέκου στην έλευση του σύγχρονου τρένου στην Πάτρα

Όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση και το υπουργείο Υποδομών απορρίπτουν οριστικά τη λύση της υπόγειας χάραξης για την έλευση του σύγχρονου τρένου και δίνουν το βάρος τους από εδώ και στο εξής στη μελέτη Ζέκου.

Πρόκειται για τη μελέτη που είχε πρωτοεμφανιστεί το 2013 και προέβλεπε επίγεια διέλευση με διπλή γραμμή από το Ρίο στον Άγιο Ανδρέα, εκεί όπου θα βρίσκεται ο κεντρικός σταθμός του σύγχρονου τρένου.

Η μελέτη αυτή περιλαμβάνει τρεις βυθίσεις, κοντά στα Μποζαίτικα και στο γήπεδο της Παναχαϊκής, στην Αγυιά, αλλά και μία μερική υπογειοποίηση με την μορφή cut cover από τον Άγιο Διονύσιο έως τον Άγιο Ανδρέα.

Με αυτόν τον τρόπο, σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου και της ΕΡΓΟΣΕ δεν θα υπάρχει το τείχος που φωνάζουν οι κάτοικοι των περιοχών της βόρειας Πάτρας μπροστά από την θάλασσα και η πόλη θα είναι ανοικτή προς το θαλάσσιο μέτωπό της.

Είναι μία πρόταση ρεαλιστική, όπως αναφέρουν οι ίδιες πηγές, και που άλλωστε είχε βρει σύμφωνους όλους τους τοπικούς φορείς πριν από εφτά χρόνια, όταν και είχε παρουσιαστεί.

Σύμφωνα πάντα με το υπουργείο η πλήρης υπογειοποίηση που ζητά ο Κώστας Πελετίδης, αλλά και οι υπόλοιπες παρατάξεις του δημοτικού συμβουλίου (μη ξεχνάμε ότι υπάρχει ομόφωνη απόφαση για το θέμα), είναι όχι μόνο αδύνατη, αλλά και ουτοπιστική.

Αν προκρινόταν – όπως αναφέρουν οι ίδιοι κύκλο – το έργο δεν θα ολοκληρωνόταν ποτέ, τόσο για τεχνικούς λόγους, όσο και για οικονομικούς. Επιπλέον το σενάριο της πλήρους υπογειοποίησης θα έβγαλε οριστικα εκτος λειτουργίας τον Προαστιακό.

Η πλήρης υπογειοποίηση είναι στην ουσία ένα διαφορετικό μετρό, απαιτεί δηλαδή την δημιουργία μιας υπόγειας σήραγγας, συνολικού μήκους 9,5 χιλιομέτρων, με τη δημιουργία υπόγειων σταθμών και όλα τα ανάλογα μέτρα που απαιτούνται για την ασφάλεια της λειτουργίας της γραμμής.

Μόνο το κόστος του έργου χωρίς να υπολογίζονται τα λειτουργικά έξοδα θα ξεπερνούσε το 1 δισεκατομμύριο ευρώ. Αντίθετα, η μελέτη Ζέκου με τις κατάλληλες βελτιώσεις είναι ένα έργο που θα μπορούσε να υλοποιηθεί καθώς προϋποθέτει την υπόγεια χάραξης μιας έκτασης συνολικού μήκους 2 περίπου χιλιομέτρων, με το κόστος της να μην είναι απαγορευτικό.


Πηγή