«Δίνουμε μάχη μέρα-νύχτα»
1 of 3
«Αγώνα» διαρκείας μέρα και νύχτα δίνουν τις τελευταίες ημέρες γιατροί, νοσηλευτές και το υπόλοιπο προσωπικό του Γενικού Νοσοκομείου Ηλείας, για να προσφέρουν τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες στους ασθενείς, ιδίως αυτή την δύσκολη περίοδο, με το ξέσπασμα της πανδημίας του κορωνοιού.
Όλο το προσωπικό του νοσοκομείου βρίσκεται 24 ώρες το 24ωρο στο πλευρό των ασθενών, για να αντιμετωπίσουν τα ύποπτα ή επιβεβαιωμένα περιστατικά με κορωνοϊό, καθώς και όλα τα άλλα περιστατικά που φθάνουν στην νοσηλευτική μονάδα.
Και πολλές φορές «μάχονται» χωρίς τα απαραίτητα εφόδια, χωρίς τις κατάλληλες υποδομές.
Για αυτόν τον αγώνα διαρκείας μίλησαν στην εφ. Πατρίς οι ιατροί Γεράσιμος Ρούμπης και Κωνσταντίνα Πανέτα, ενώ αρκετοί νοσηλευτές μέσα από τα social media ζητούν από τους πολίτες του νομού να συνεισφέρουν και αυτοί στην μη εξάπλωση αυτού του ύπουλου εχθρού,
«Μένοντας στο σπίτι».
Κωνσταντίνα Πανέτα
«Στην δύσκολη περίοδο της πανδημίας του Covib 19 πού βρίσκεται η χώρα μας δημιουργείται μεγάλο πρόβλημα σε όλες τις αιμοδοσίες. Εμείς στην Αιμοδοσία του γενικού νοσοκομείου Ηλείας – νοσηλευτική μονάδα Πύργου έχουμε πάντα σχετική κίνηση αιμοδοτών. Όμως αυτή την περίοδο και παρόλο που είμαστε τρεις φορές την εβδομάδα, Δευτέρα -Τετάρτη – Παρασκευή στο φουαγιέ της περιφερειακής ενότητας Ηλείας όπου λειτουργεί τμήμα αιμοδοσίας, ενώ και στο νοσοκομείο έχουμε ανεξάρτητη είσοδο, οι αιμοδότες είναι λίγοι. Εξωτερικές αιμοδοσίες ακυρώνονται γιατί ο κόσμος φοβάται να έρθει να με αιμοδοτήσει. Οι ανάγκες σε αίμα είναι μεγάλες και τα προβλήματα των ανθρώπων που χρειάζονται αίμα δεν έχουν σταματήσει. Μεγάλο θέμα δημιουργείται με τα παιδιά της μεσογειακής αναιμίας, τα οποία θα πρέπει να μεταγγιστούν δύο φορές το μήνα και θέλουν τουλάχιστον δύο φιάλες αίμα, οπότε οι ανάγκες είναι πολύ μεγάλες. Προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο για τους συνανθρώπους μας. Η λειτουργία του τμήματος μας έχει επηρεαστεί πάρα πολύ, αν και οι δυσκολίες σε μας ήταν πάντα πολύ μεγάλες, δηλαδή είχαμε πάντα πολύ μεγάλες ανάγκες σε αίμα. Τα πράγματα όμως τώρα είναι πιο δύσκολα και θα γίνονται ακόμη δυσκολότερα αν αυξηθεί ο ρυθμός της επιδημίας».
Γεράσιμος Ρούμπης
«Αυτό το πράγμα που βιώνουμε σήμερα δεν έχει ξαναγίνει, παρά μόνο μία ακόμη φορά στην ιστορία, στην γρίπη του 18. Αυτή τη στιγμή οι περισσότερες κλινικές μέσα στο νοσοκομείο είναι στριμωγμένες, οι χειρουργικές στον δεύτερο όροφο είναι παρέα με την καρδιολογική, οι μάσκες δίνονται κυριολεκτικά με το σταγονόμετρο, οι προϊστάμενες προσπαθούν με δυσκολία για να βγάλουν τις βάρδιες, μετρώντας τις μία-μία. Εμείς προσπαθούμε συνέχεια να κάνουμε το καλύτερο για τα επείγοντα περιστατικά και προχθές είχαμε μία γυναίκα η οποία πυροβολήθηκε. Αυτούς τους ανθρώπους δεν μπορούμε να τους διώξουμε, να τους στείλουμε αλλού, και το μοναδικό νοσοκομείο μέσα στο νομό Ηλείας που έχει μείνει να τα αντιμετωπίσει όλα αυτά, είναι αυτό του Πύργου. Τη στιγμή πού υπάρχουν και αυτά της Αμαλιάδας και της Κρέστενας που έχουνε μπει σε δεύτερη μοίρα. Και τη στιγμή που υπάρχουν δύο νοσοκομεία, το ΚΕΦΙΑΠ, αλλά και το παλιό νοσοκομείο Πύργου, που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν εκεί δομές που θα μπορούν να περιθάλπουν και τα ελαφριά και τα πιο βαριά περιστατικά. Χώρια φυσικά από τα τακτικά περιστατικά, για να μην είμαστε όλοι ανακατεμένοι, κάτι που γίνεται αυτή τη στιγμή. Οι θέσεις μας είναι συγκεκριμένες, καταγράφονται ξεκάθαρα στην ανακοίνωση που βγάλαμε πριν από λίγες μέρες, πρέπει να υπάρχουν ξεχωριστές δομές και το τονίζουμε αυτό. Δεν μπορώ σαν ασθενής να κάθομαι στο σπίτι και να κάνω αυτοθεραπεία όπως θέλει ο ΕΟΔΥ. Πως θα καταλάβω αν έχω κάνει πνευμονία. Αυτά δεν έχουν γίνει πουθενά στην ιστορία. Αν ο κ. Τσιόδρας φοβάται ότι έρχονται τα χειρότερα θα πρέπει να το πει, για να είμαστε και εμείς προετοιμασμένοι. Γιατί έχουμε μείνει μέσα στα νοσοκομεία πολλοί λίγοι γιατροί. Δυστυχώς κάποιοι έχουνε πάει στα σπίτια τους, έχουν πάρει άδεια και έχουν φύγει τονίζοντας οτι έχουν προβλήματα υγείας. Μα και εμείς έχουμε προβλήματα υγείας, αλλά δεν σηκωθήκαμε να φύγουμε από το νοσοκομείο. Έχουμε μείνει εκεί … Αυτή τη στιγμή είναι σαν να είμαστε σε ένα Ταμπούρι. Αν εγκαταλείψουμε ο εχθρός θα περάσει και θα φτάσει στις οικογένειές μας».
Όσον αφορά το νοσηλευτικό προσωπικό και την «μάχη» που δίνει και αυτό την παρούσα χρονική περίοδο, χαρακτηριστικές είναι οι παρακάτω αναρτήσεις της Δήμητρας Μποζινάκη: «ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΓΙΑ ΕΣΑΣ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ…..» και της Βαλεντίνας-Χριστοπούλου Ζαφειράκη: «Όσο μένετε σπίτι, εμείς μπορούμε να χαμογελάμε…!»