Οι διάδικοι σύζυγοι μπορούν να ανακαλέσουν ελεύθερα στο Εφετείο τη δήλωσή τους, με βάση την οποία εκδόθηκε η οριστική απόφαση για λύση του γάμου τους, σύμφωνα με απόφαση δικαστηρίου, που δημιουργεί δεδικασμένο για πρώτη φορά στα νομικά χρονιά της χώρας.
Στο δικαστήριο είχε προσφύγει ζευγάρι από την Πάτρα, που έλυσε συναινετικά τον γάμο του, ωστόσο, στη συνέχεια άλλαξε γνώμη και άσκησε έφεση κατά της πρωτόδικης απόφασης, η οποία και έγινε δεκτή.
Οπως έκρινε με την υπ' αριθμόν 378/2020 απόφαση το Μονομελές Εφετείο Πατρών, η δυνατότητα αυτή (έφεση κατά του συναινετικού διαζυγίου) δεν πρέπει να περιορίζεται, παρά μόνο εάν προσβάλλονται συμφέροντα τρίτων, που τυχόν στηρίχθηκαν στην ανακαλούμενη απόφαση, ενώ, ως προς το δικονομικό σκέλος, δεν πρέπει να παραβιάζονται οι νόμιμες προθεσμίες, που οδηγούν στην τελεσιδικία ή στο αμετάκλητο της απόφασης.
Στην προκειμένη υπόθεση οι διάδικοι που είναι από την Πάτρα, συνήλθαν σε νόμιμο γάμο, κατά τους κανόνες της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας το 2013. Το 2017 για λόγους που δεν αναφέρονται στην απόφαση, ζήτησαν με κοινή αίτησή τους, προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Πατρών, τη λύση του γάμου τους.
Αφού τηρήθηκε η προβλεπόμενη διαδικασία, εκδόθηκε η οριστική απόφαση λύσης του γάμου τους. Πριν όμως η παραπάνω απόφαση τελεσιδικήσει, οι διάδικοι φαίνεται ότι το μετάνιωσαν και ξαναήρθαν κοντά. Ετσι, άσκησαν το 2020 κοινή έφεση, με την οποία ζητούσαν να εξαφανιστεί η πρωτόδικη απόφαση και στη συνέχεια, να γίνει δεκτή η νέα δήλωσή τους, με την οποία ανακαλούν την πρώτη δήλωσή τους, με βάση την οποία το Πρωτοβάθμιο δικαστήριο έχει εκδώσει την λύση του γάμου τους.
Το δικαστήριο έκρινε τυπικά δεκτή την έφεση και ως κατ' ουσίαν βάσιμη.
Σ.Π.
Στο σκεπτικό αναφέρεται ότι το συναινετικό διαζύγιο, ως ελεύθερη κοινή απόφαση των συζύγων, παράγει αποτελέσματα μόνο με τη δικαστική απόφαση.
Ωστόσο, υπάρχει η δυνατότητα των διαδίκων συζύγων να ανακαλέσουν ελεύθερα στο εφετείο τη δήλωσή τους, με βάση την οποία εκδόθηκε η οριστική απόφαση για τη λύση του γάμου (από το πρωτοβάθμιο δικαστήριο), αρκεί να μην προσβάλλονται συμφέροντα τρίτων, που στηρίχθηκαν σε αυτή την απόφαση.
Για παράδειγμα, λόγος απόρριψης της έφεσης, αποτελεί για το δικαστήριο, θέματα που τυχόν δημιουργηθούν (π.χ. διγαμίας κ.λπ.) στο μεσοδιάστημα των δικονομικών προθεσμιών που τρέχουν χωρίς κοινοποίηση και οπωσδήποτε είναι μεγάλες.
Με αυτή την απόφαση, γίνεται σαφές ότι, στις δίκες διαζυγίου, προέχει και το δημόσιο συμφέρον με τη μορφή της διατήρησης του γάμου ως κοινωνικού θεσμού. Ετσι, το ένδικο μέσο της έφεσης, ενεργεί τυπικά, για να ανοίγει ο δεύτερος βαθμός δικαιοδοσίας και να λειτουργήσει, ακολούθως, ουσιαστικά ως αίτηση ανάκλησης της δήλωσης ή παραίτησης από το δικαίωμα της αγωγής που δικάστηκε στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο.
Disclaimer:
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμπίπτουν απαραίτητα με το περιεχόμενο του άρθρου.